özünden gelen şeylerin rengini hiç düşündün mü? umut dersin, gökyüzü rengini söyler, hüzün dersin, sonbahar rüzgarları sararmış yaprakları ayağının dibine iter, matem dersin, mezarlıktan çıkan insanların üzerindeki siyahlar, mutluluk dersin, yağmurdan sonra gökkuşağı çıkar, aşk acısı dersin, 4 mevsim yüreğin kıpkırmızı kanar... peki ya özlemek? hangi rengin içine koysan solmaz mı? bazen uzak denizlere, dağlara ya da yüksek gerilim hattındaki kargalara kondurduğun renklerin hangisi özlemenin rengi?
bulamıyorum, çok özleyince tonları da ele vermiyor kendini...
Özlemek olsa olsa turuncu olur. Ne güzelliğinden emin olursun ne çirkinliğiden. Uzaktan çirkin görünür, göz yorar belki... Ama yakınına varınca alışkanlık yapar. Kimseye yakışmaz turuncu ama doğa turuncu olmadan yapamaz.
sarıdır. ne zaman özlesem hep sarı, sapsarı bir elbisenin içinde hayal ederim onu. hatta sarı elbiseyi giyse gelse direkt sarılırım. valla özleye özleye özlemenin rengini bile buldum..
