şöyle ki , vicdanını ve insanlığını kaybetmeye yüz tutmuş biri ancak özleyemez. kalbi gerçekten kararmış biri özleyemez veya geçmişte veya şuan olsun farketmez , kin bulunduruyorsa , öfke varsa içinde özleyemez. hayatını hep anlamsız , geçici ve boş şeylere harcar bunun ona iyi gelmediğini bildiği halde, ama yine de bundan zevk aldığını söyler kendine . ya da tam tersini yapıp kendini kandırır bunun doğrusu olduğunu söyler. birine değer vermeyen onu özlemeyen insana , kaldıramayacağı kadar özlem ve değer biriktiren ben'in tahlilidir bir insan üzerindeki. fakat ben bu kırgınlığa rağmen - belki de kadın fıtratı yüzünden- özlem ve değer gibi duyguları kaybetmeyeceğim.
edit : özlem duygusunu kaybetmek , daha sonrası ile tüm güzel duyguları kaybedip mekanikleşmektir aslında. veya sürüye ayak uydurmaktır.
edit2 : eksileyen , alınmana sevindim.
