yazdığı, çizdiği, konuştuğu her şeyi üzerine alınmak aldığın her nefeste boğulmaktır. Evet özlem kötü bir şeymiş, ha gurur daha kötüymüş. Ama zor işte...
herkesle iletişimi kopararak ya bu duyguyu bastırabilirsiniz, ya da daha beter olabilirsiniz durumudur. ikisi de kötüdür. kötü demeyelim de, hissizlik denilebilir.
her insanın yaşayacağı, tatlı acıdır. Ama ne acı. Bir kezzap kadar yakıcıdır. iki saniyede eritir adeta. Ölmeye bile razı olursun. işkence çekeyim, ulan buna da razıyım dersin. Ama bütün bunları yaşamaya razı olursun. Aklında 'o' olduğu sürece. Sadece 'o'...
sürekli devam eder. hep insanın içini acıtır. neden bilmiyorum yaş büyüdükçe özlemlerde artıyormuş meğerse...
hep hayal kurarız ya hepde o hayaller çöpe gider çeşitli şekillerde.
kimi zaman bir insan, kimi zaman çevre.
en dandik mezuniyeti yaşadım. insan hiç öyle hayal etmiyor oysa. en dandiği işte
şimdi geriye bakıyorum da hangisinden başlasam diyorum
önce cesaretsizliği mi yenmek lazım, özlemleri yenmek için yoksa imkan mı.
özlersin işte birini bazende. özlendiğini bilmeden.
kısa sürelidir. zamanın izafe olduğunu anlarsınız.
amına koyim en olmadık zamanda bir şarkı çalar. hareketli bir şarkı. herkes mırıldanırken sen bilirsin ki o haftasonları temizlik yaparken en bol pijamasını giyip bu şarkıyla dans ederdi. aklına gelir. 2-3 saniye. göz açıp kapayıncaya kadar geçer ama canın öyle bir yanar ki.
sonbaharda cirit atarken, kot gömlek en az 10 sene önce moda olmasına rağmen, kızın teki kot gömlek giyip gelmiştir. bu dönemde, bu coğrafyada, bir de senin yaşadığın yerde bir kot gömlek nicelik olarak az nitelik olarak çok koyar adama.
kısa sürelidir. refleks gibi. sobaya elini değdiren çocuk gibi. canını yakar. çocuk elini çeker, sen özlemeye mecbursundur.
