kimi iliskilerin odak noktasidir. hoscakaldir. yollardir. ozgurluktur biraz, biraz acidir. bazen de en cok istenen, ozlenendir.
anliyor muyum acaba acini? hissediyor muyum yüreginin sıkışıklığını? neden boyle zor ki iki kisinin birbirinden ayri da hayaller kurabilmesi, birbirini ozleyebilmesi? kalbimizi verdik de ruhumuz ne zaman esir oldu ki? ne kadar kalir sence o esarette? ten acimaz, ten acisi unutulur gecer. ruh acir, ruh yarasi kapanmaz. ten'in tedavisi bulunur. ruh'unu ne yapacaksın?
her gun soruyor o soyut varlik icinde bulundugu bedene: "neden hapsetmeye calisiyorsun beni bu kucucuk sehre, sigar miyim saniyorsun? o duvarlara her carptigimda canim acimaz mi saniyorsun? al bir eline bicagi, kes bir parmagini; kanadi, acidi dimi? ben daha cok kaniyorum, aciyorum inan. ozlem benim yuvam."
dunya kocaman uzanip gidiyor onunde. gormek istiyorsun, hepsini, herseyi. sonu yok gitmelerin senin icin. surekli bir sonraki duragi ozleyeceksin. ama belki de yollardir senin yasamin. adin gibi ozlem dir sürekli aradigin. ismin konmus kaderinle, buna karsi konulur mu?
her durakta bir bekleyen olmayacak, seninle yollarda yasayan olmayacak. donmeni bekleyen olmayacak. ozlem olacak senin evin, evsizligin. ozgurlugun, cesaretin. durma kos yollara ozlem bekliyor seni.
ÖZLEM Türkiye'de en çok kullanılan 15. isim (... 13. ömer, 14. ismail, 15. özlem, 16. kemal, 17. ayşe, ...). Ülkemizde yaklaşık her 174 kişiden birinin adı ÖZLEM ve ismin yaygınlık oranı binde 5.74.
ÖZLEM adının yaygınlık oranının Türkiye'nin resmi nüfus sayımı sonuçları ve günlük ortalama nüfus artış hızına orantılarsak ülkemizde 13-02-2009 19:31 itibariyle yaklaşık 412,843 kişinin isminin ÖZLEM olduğu ve ÖZLEM isimli kişi sayısının her yıl ortalama 6822 kişi arttığı tahmini yapılabilir.
ÖZLEM isminin Amerika Birleşik Devletindeki yaygınlık oranını hesaplarken bu isme elimizdeki Amerikan veritabanındaki 702,203 kişi arasında hiç rastlayamadık. Bu nedenle ismin Amerika Birleşik Devletindeki yaygınlık oranın bir milyonda 1.4'ten dahi az olduğunu ve Amerikada toplam 400'den az sayıda ÖZLEM yaşadığını tahmin ediyoruz.
ÖZLEM Türkiye'nin en yaygın 15. ismiyken, Amerika Birleşik Devletinde en yaygın 15. ad ise Ann ismi. ÖZLEM adının yakın kullanım oranına sahip diğer Amerikalı isim kardeşleri arasında 13. Mark 14. Alan 15. Ann 16. Lee 17. Steven isimleri de sayılabilir.
özlem " yeniden gelecek misin bana -hep? " sorusuna artık yanıt bulamama konumudur.
" ne zaman hiç gitmeyeceksin? " sorusunu ise daha hiç sorulamadığı konum.
özlem, şimdi - burada, senin bulunduğun yere yağan yağmurun, o'nun bulunduğu yere de yağması konusundaki ikircikliliğindir: "keşke burada, yanımda olsa da, yağmur birlikte yağsa üzerimize - keşke orada, yağmur yağmasa üzerine de, ıslanmasa. "
özlem öyle olur ki, sanki dünyanın ortasında, her şeyi anlamsız kılan bir boşluk uzanmakta; gelip, özleyenin de içinden bir kesit gibi geçmektedir.
özleyen, bunu duyduğunda, bütün dünyaya sanki bir sisin ardından bakar gibi olur; bir şeylerin olması, ne gereklidir ne de anlamlı - boşluk uzanır her şeyin -dünyanın, özleyenin- içinde..
özlem, her şeyi kaplayan boşluktur.
özlem çeken çıkar yolu olmayandır -yönünü yitirmiş olan..
değil başkası, kendisi bile yol gösteremez, özlem çekene.. kimse..
özlem, uzaktan, saatlerce zamanın ve kilometrelerce uzamın ötesinden uzanıp - yanıt alamayacağını bile bile sorar:
yattın mı, rahat mısın?
uyu artık..
iyi geceler..
" dün buradaydı "
" yarın gelir belki "
" keşke şimdi burada olsaydı "
özlem geçmişin de, geleceğin de şimdi olmasını ister.
özlem bütün zamanı şimdi ister.
özlem zamanı kendisine ister..
özlem dilektir:
lütfen bu gece üşümesin.
lütfen bu gece acılanmasın.
lütfen bu gece rahat uyusun..
özlem yanında olamamaktır
her ediminde ve adımında
özlem, olamamaktır.
özlem, ne yalnızca sen, ne yalnızca bendir - özlem, bizdir. özlem biziz..
hasret kalmaktır tenine, kokusuna.mesafelerin, zamanın girmesidir araya. artık sevgisinin yanına eklenen ekstra bir duygu olur. özlemini ondan çok sever kişi.
kavuşma ümididir özlem. kalp çarpıntısını arttırandır. kısacık görüşmeleri iple çekmek, bir anlık ses duymak için deliler gibi çırpınmaktır.
gözlerinin o an bakamadığın için yüreğe adeta bir taş oturmasıdır, kalpte ağırlık hissetmedir. karanlığın ortasında sarılma ihtiyacınız varken ona gözyaşlarına boğulmaktır, yanında olmayışında.
ö zlemek bazen kokunu bazen tenini
z or gecelerde hissetmek nefesini
l eylak kokulu sabahlarda
e rken saatte uyanmak seninle
m inik ellerini tutmak ölesiye
özlemimsin sen biricik kızım. *
burnumda tütüyorsun der insan;
burnun direği sızlayan, hasreti her bir iliğinde yaşayan..
duygunun somut bir acıya dönüştüğü o an, ağlamak gelir ihtiyaç olur, an be an...
düşüncelerin kasveti yorgun düşürürünce bedeni, kafa da yastığa düştüğünde, yar düşer yine hayale...
hayalle gerçek arasında git gellerde, bir tuzlu ten daha çeker ten... açlıktır özlem...
Adını demin televizyon'da duydum. istanbul'un bir semtinde, bir binanın izbe bir köşesinde üstünde iç çamaşırlarından başka birşey olmadan tahta bir kapının ardından kocaman kahverengi göslerle bakıyordu. Çocuk daha. Boğuk bir sesle konuşuyordu. sakin sakin anlatıyordu herşeyi. Akşamları annesiyle üvey abası bırakıp gidiyorlarmış "korkuyorum geceleri. sabaha kadar tek başma oturuyorum karanlıkta napim" diyor. Gözlerinin altı mor, bacaklarına çocuk elleriyle tomar tomar krem sürmüş yaralarını iyileştirsin diye. Konuşması boğuk, boğuk çünkü burnunu kırmış üvey babası olan yaratık. Şişmiş burnunun iki tarafı. Gazeteci soruyor; "gözüne de mi vurdular? mor olmuş" diye. anlamıyor, o kadar morluk var ki üstünde. Gırtlağımda hayatımın en büyük yumrusu oluştu. "Köpek havlıyor ya one yemek veriyorlar bana yemek vermiyorlar" diyor. "Açım" diye ekliyor. En çok oktay babasını özlemiş, öz babası. "Bir kere vurdu bana bende küstüm, sonra türlü oyunlar yaptı barışmak için barıştım en çok onu özledim" diyor.
Çocuk konuşuyor her cümlesi kalbime işliyor.
Özlem bir çocuk adı ve aynı zamanda derinden hissettiği bir duygu bu çocuğun.
Allah güzel kaderler yazsın sana çocuk. Allah yardımcın olsun özlem.
ozlem, sogukda usuyen elleri sivazlamak gibi sicaga hasretsin ama sadece nefesin var icinde. zamani bile dondurur ozlem, hayallerinin odak merkezi olur cikar. sevginin kaynagi, seni guzel yapan kisimdir ozlem. ne seninledir, ne senin belki hic bir zaman degil, ama genede sahiplenmektir onun mutlulugnu, onun uzuntusunu yillara ragmen, yollara rahmen paylasmaktir haberi olmasa bile. ilk asktir ozlem, ilk goz agri.
yerini kim alir ki son nefesim seni isitir, sende icimi.
şairin yolun yarısında anlaması gibi, taşın ne kadar sert olduğunu; yazarın da ne kadar acı olduğunu geç anladığı duygudur.
oysa hep sevimli gelmişti özlemek... ne yüzünü görmek ne belini sarmaktı dert; özlemek, ruhların kavuşmasını istemekti, mananın madde tahakkümü altında olduğu bu dünyada ruhunu bir nebze olsun özgür kılmayı istemekti...
ve ömür dediğin neydi ki, sonsuzlukta buluşmak varken 3 günlük dünyanın lafı mı olurdu...
hal böyle iken ne sevimliydi özlemek...
kalmayınca umutlar, kuruyunca neretva ne acıymış özlemek...
