'' adını koyamadığım en güzel anlam.
sana değer katan herşeyim,
kalbimin, sessizliğe değil de sana atmasıdır.
çam kokularının, hasretliğidir.
çimenlerin kokusudur.
çünkü özlem sensin ey sevgili ''
Bazen bir özlem konar burnunun ucuna, sızlar. Kokun dolaşır omuz başlarında, yanağını yaslayıp okşarsın, Ellerin uzak durur yüzünden, hatırlarsın ya en son bir ağacı sarmıştın utanarak kendinden.
"sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
ne kadar gelişmiş olsa da acı üretimi
yüzbinlerce kuş uçurdum hüzünden arınmış
sen ki zehirlerini soydun sevdanın ve zamanın
sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
kalbimde özlemi yok imkansız baharların"
bazen yanındayken bile hissedilebilecek duygu bazen de onsuzken geceleri karalanan bir iki satır yazıyla atılmaya çalışılan duygudur. ne kadar kafaya takılırsa o kadar artacak olandır. sabretmek her kişinin karı olmasa da sabredebilen bir nebze de olsa bu duyguyu hafifletebilir.
Özlem...
En mutlu özlem, sonu olan... sonu özlediğinle biten... varışı sevdan olan özlemler...
Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem... ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem... Ya özlemekten korkana özlem...ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem...işte sonu olmayan özlem.. işte vazgeçilemeyen özlem... işte çaresiz bekleyişe özlem.. insanın içini acıtan...boşlukta yaşanan özlemler...Peki var mı bu özlemin sonu? biter mi bu özlem? Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye...tutulur mu bu söz? Kalbindeki özleme söz geçer mi?
Özlem sevgidir...
Özlem güçtür...
Özlem varoluştur...
Özlem sevdandır...
Özlem bekleyiştir...
Özlem içindeki acıdır...
Özlem özlememeyi hasrettir...
Özlem özlemeyeni özlemektir...
Özlem özleyeni özlemektir...
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür...
Özlem gidene ağıttır...
Özlem sevdana söz vermektir...
Özlem kalbine söz geçirememektir...
Özlem kaçış değil var oluştur...
Özlem çaresizlik değil çaredir...
Özlem vazgeçmemektir...
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır...
Özlem sessizliğin çığlığıdır...
Özlem yaşamındır...
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir...
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir...
Ve artık...
Özlem....................................
ilk günler özlemden ölmek üzere olduğunu hissedersin. herkes onun gibi kokar, önünde yürüyen herkesi o sanırsın. üstünden biraz zaman geçer, alışırsın. ilk günlerdeki gibi acı çekmezsin. biraz daha zaman geçer, artık özlemezsin bile. sadece onu hatırladığında gülümsersin.
yani, özlemek, aşk gibi, sevgi gibi gün geçtikçe büyüyen bir duygu değildir. özlem risk doludur. ya bir süre sonra onu sana unutturur ya da sevgiyi güçlendirir.
belki de anlam doludur onun; "uzak ilişki istemiyorum" deyişi. altında "seni, senin beni sevdiğin kadar çok sevemem." gibi bir anlam vardır. "zamanla birbirimizi unuturuz" demek istiyordur belki de.
kim bilir...
diğer tarafta, "mesafenin ne önemi var. imkanlar el verdiğince ziyarete gelirim ben seni" diyorsa biri, tutun onun ellerini, bırakmayın sakın...
ama gönül ya bu;
hep, özlemin zamanla seni unutturacağı kişiyi seçer...
pişmanlıklarla perçinlendiğinde katlanamazsınız özleme. başkalarından bir şeyler alırsınız ya da hayattan. bir şeyler kaybedersiniz kaçınılmaz bir karşılıkla. ve paradokslar bütünüyle geçerken ömrünüz bir yılınız daha çoktan geçmiştir. artık içinize sığmayan öfke, hüzün, yorgunluk, naiflik, korku, sevinç, merak ve acelecilik belki de günler, haftalar hatta aylar sonra dağılırken dünyaya, kaybettiğiniz ve kazandığınız anlarla zorlarsınız zihninizi. bunlara değdi mi? bunları yaşamak elinizde miydi? hayır mı? kimin elindeydi ki zaten. bir şekilde ya şartlar ya sistem veya manyaksınız ya işte takacaksınız bir şeylere; işte öyle yaşandı ve bitti ucuz pop şarkılarındaki gibi " saygısızca ". özlediniz mi? neyi? kaybettiğiniz bir seneyi mi yoksa kendinizi mi? dünyanın en vahşet verici felaketi de bu olsa gerek; " satılan mal geri alınmaz! ". hala özlüyor musunuz? öyleyse önünüze bakın. bu özlemlerinizi çok özleyeceksiniz.
gecenin bir vaktinde basıveren duygu. fotoğraflar, fotoğraflar... hayatının bir anda değişmesi tanıdığın bütün insanların kilometreler ötesinde olduğunu hatırlatan berbat his. 2 yıl öncesine gidebilmeyi çok isterdim. çok özledim be sözlük en çok ta 'o'nu... hiç birşeyin garantisi yokmuş, olmaz diye birşey olmazmış meğer.
