Ozlem bazen yeniden yasamayı ıstemektır gecmıstekı o gunlerı sonu kotu bıtmıs olsa bile bazende ozlem yasamak ıstemektır yarını, hayalleri bazense gunu yasayamadıgını anlamaktır benlıgını gerı ıstemektır kım goturduyse ondan geri almak istemektir.
Var mı daha ağır bir yük
zamanı çekmek kadar.
yaşama sebebimsin
su kadar, ekmek kadar.
hasretin, özlemin,
herşeyin bir hazzı var.
seni özlemekte güzel
seni sevmek kadar... **
uzak mesafelerde kendini çok daha fazla hissettirir özlem. yarım kalan şeylerin burukluğu daha çok acıtır canınızı. bu zamana kadar düşünmeye bile fırsat bulamadığınız yaşanmışlıkları düşünür, çaresizlik içinde kıvranırsınız. "nasıl göz ardı etmişim bunca olan biteni, nasıl bir vurdum duymazlıktır bu?" dersiniz. "keşke ailemle daha fazla vakit geçirseydim saçma şeylere kafa yormak yerine" diye düşünürsünüz pişmanlık dolu özlemi yaşarken aileniz burnunuzda tüte tüte.
duyguların belki de en paranoyak olanıdır. emin olamazsın, olsan bile şüphe duymak istersin. insanı diğerlerinden ayıran mantığı bile kuramazsın. en sonunda özlemin yaşattığı duygular karşısında çaresizsindir, ya bir şeyler yapmalı ya da her şeye son vermelisindir. neticede karmaşıktır " özlem " ve kısa sürelisi tavisye edilir.
gün geçtikçe ağırlaşır özlem, dayanılmaz olur sonra. atlayıp gitmek ister insan mesafeler düşünülmez, olanaksızlıklar. gözyaşları eşliğinde kavuşmak ister ama ancak olmaz çünkü her gidişin bir dönüşü vardır.
özledim...
bi manasıyo artık bunu söyemenin ama özledim bakışını, gülerken kıvrılan dudaklarını ellerini, saçlarını,kokunu ..... nefes alamıyorum artık kendimi kandırıyorum biti unuttum diye bir iki saat işe yarıyor hatta gülüyorum ama ya sonra bıçak gibi saplanıp kalıyorsun gönlüme her gün biraz daha derine hava gibi soluyorum seni ve her gün biraz daha özlüyorum ama sana söyliyemiyorum .... oysa uzatsan ellerini tutsan ellerimden kaçıp gitsek uzaklaraa olmazmı ? sadece sen ve bir kıyı şehrine sen balk tutarsın ben evi temizlerim hem belki çocuklarımız bile olur ha nersin gidelimmi ?? götürürmüsün beni alıp uzaklara ... ı-ıhh olmaz biliyorum... gidemeyiz hiç bir yere hem sen balık sevmezsinki bende temizlik yapamam zaten ... hem neden kıyı şehriki neden biz mutlu bile değiliz biz ayrıyız.. ve ben saçmalıyorum ve içim en zaman daralsa senden bahsediyorum herkeze .. seni çoook özledimmmmm.
Özlem kavuşamamanın içine evlat acısı gibi oturduğunda, yutkunmak zorluk çektiğinde ve herşeyden hatırlamaya bir bahane uydurduğunda içine oturan garip bir duygudur. Çok can yakar ama özlenecek birşeyler olduğu için de umut vericidir. Zaten can yakan da içindeki umuttur...
