olur öle bazen... burnumun direği sızlar özlemden kokusunu tekrar duymak için her şeyimi verebilirim hatta bazen madde bağımlısı gibi tek düşündüğüm o olur. adını koyamadığım kalın surlar örülmüştür aramıza... ölüyorum dersin sessiz çığlıklar atarsın ama bi özledim diyemezsin sesini kimse duymaz.
ulan biz hapşırınca peçete bulamıyoruz millet özledim diyemedim diye depresyona giriyor.
vay arkadaş. şartlar ne kadar farklı ulen. çok adaletsiz dünya.
özledim diyememek; karşısındaki insanın bunu haketmediğini bildiği halde içten içe özlemektir. her an onu düşünmektir ve her düşündüğünde kendine kızmasıdır. neden nasıl olur da haketmediği halde özlerim.
konuşabilmek için can atarken, rüyada uzaktan görüp bir iki kelime konuşup uyanınca keşke uyanmasaydım derken, bir çok kişi bir yana o bir yana derken, hiçbir zaman söylenememiş olması, sırf söyleyemeyeceğin için kendini onu unutmaya adamış olmak, başka başka insanları sevdiğini sanmak ve kendini buna ölümüne inandırmak, fakat sonradan o iş öyle değilmiş diye düşünmek, özlediğini tüm bilincinle hissetmek,ama sadece içinde yaşamak. güzeldir ya da kötüdür diyemeyeceğim. sadece bir gün ona bunu söyleyebilecek olmayı umuyorum sözlükçüğüm.
diyemezsin. dersin ama içinden ancak;
neden diyemezsin diyenler var gibi hıı?
neden mi nedeni basit aynı kelimeleri duymamak için diyemezsin. seni istemeyen birisine seni özledim demek. zordur. hakaret duyma ihtimali yüksektir veya telefon çalar iyi niyetlerini çoktan meşgule vermiştir.
zordur be sozluk. aradan zaman gecmistir, sonunda sevdigini gorursun ama diyemezsin. belki sana cok kotu davranmistir, belki artik bir baskasi vardir. diyemezsin iste bi nedenden. yutkunursun onun yerine ve susarsin.
çok zor, üzücü, can yakan, kalbi acıtan bir olaydır. uzatsan elini tutucak gibisindir ama bi okadar uzağındasındır. özledim demek için ya çok geç kalmışsındır yada çok erken bulursun ya zaman doğru değildir. içinden özledim seni dersin ama ona söyliyemezsin.. *