Bulunduğun ortamdakiler tarafından sevilmemektir. Bakıyorum da en mal insan bile çevresinden onay görüyorsa şımarıyor halbuki biri çıkıp ne malsın dese böyle olmazdı.
Popüler alanlarda Yeteneksiz olmaktır. Örneğin iyi top oynayamamak, matematiğinin kötü olması, sesinin güzel olmaması, düğünlerde oynayamamak gibi şeyler insanı özgüvensiz yapar.
Çocukken Her şeye çekindirilerek büyütülmek. Korkudan kaçarak kurtulacağını felsefe edinmek. Tecrübe edindiğin bir konuda daha önce alay edilme hareketine uğramak. Hislerinle, sevginle, buna dair emeklerinle dalga geçilmiş olması. Bunun yarattığı travma. Biraz da insanları ve özelliklerini gözünde büyütmek.
böyle bir sebep yoktur.benim gibi 110 kilo olan,ayaklarında ortopedik sorunları olan ve en önemlisi toplum tarafından dışlanan ve ezilen bir kişide bile bu kadar özgüven varsa sizin mazeretleriniz pek geçerli olmuyor.toplumdan dışlandıysanız siklemeyin toplumu.sizi yok sayan insanları siz de yok sayın.takılın kafanıza göre.o ne der bu ne der diye düşünmeyin.
- Diğer insanların kusursuz olduğunu düşünmek
- Kusurlarını aşırı büyütmek ya da bunlara alışamamak
- Karşılanan acımasız insanlar
- yetersiz hayat tecrübesi
Öncelikle çocukluk travmaları, anne baba yetiştirme tutumları gibi alenen sebep olan şeyleri geçersek; mütevazı olma çabasını eklemek isterim. Mütevazı olayım derken özgüvenimi yitirmiş olabilirim. Çok mütevazı olmayın.
Ailedir. Aile kişinin hayatı boyunca beraber olacağı dolayısı ile örnek alacağı ve etkileneceği kişilerdir. Çocukluğu boyunca ailesi tarafından engellenen, ilgi görmeyen, destek almayan insan mutlaka özgüvensiz olacaktır.
