mavidir. cünkü özgürlük biraz deniz, biraz gökyüzüdür benim icin. ucmak, istedigin yere yelken acmaktir. gidebilmektir canin istediginde ya da kalabilmek..
bazen umut, bazen huzur, bazen icini yasama sevinci doldurmasidir mavi rengiyle. dokunabilmek, parmak uclarinda hissetmektir ve belki derin bir nefes gibi icine cekmektir, o asla tamamina sahip olamayacagin, hükmedemeyecegin maviligin. derinliginde kaybolmak, ucsuz bucaksiz olusudur biraz da.. ayaklarini yerden kesen.
onsuz olmayandir. sadece varligini bilmek bile yasadigini hissettirir. deniz ve gökyüzü olmadan yasayamayacagim gercegi gibi..
yeşilden maviye dönen, tam tasvir edemediğim ve hatta göremediğim renk.
ve benim hüznüm ondadır. öyle bir renk ki; tek bir zerresi bile yeter karıştırmaya tüm duygularını insanın.
önündeki ateşmiş, körelmiş, çamurmuş, nefretmiş.
