geçmişimden, hiç yaşanmamış, hayali bile çiğnenmemiş bir geleceğe adım adım ulaşmayı düşünmekten arınmış bir halde kendimi evden dışarı atıp hayata yeni başlayan, her şeyi yeni gözlemleyen, yeni anlamaya çalışan bir bebek gibi olduğum andır.
yaşanmadan hurdaya çıkmış bir geçmişi atıldığı çöplükten kurtarıp onararak, eski körpeliğine kavuşturmak değildir.
insanın geçmişini silmesi kendini özgür hissetiği andır.
Yatılı okulda yasağı çiğneyip, parmaklıkları atlayıp kollarınızı açarak otobanda koştuğunuz andır. "Bu da sana kapak olsun müdüür!" Diye de bağırılabilir aynı zamanda.
üniversite için şehir değiştirdiğinde ailenin olmadığı ilk gündür. o ne özgürlük hissidir öyle. ama g.tünüzde patlıyor sonra. aile, ev özlemi hay s.keyim özgürlüğünü dedirtiyor.
