insan kendi doğrularının esiriyken özgürlükten dem vurması ne kadar da gülünesi.
En acı tarafıda, gülüp geçme olayını kendi doğrularının doğru olduğu hususunda tasdik makamı olarak addetmeleri. Daha doğrusu addetmemiz.
Bu bir aldatma, maalesef çok laf yalansız olmuyor. Ben bu tip dogmalardan arındım, aydınlanma peşinden koşuyorum. Gerçeklerden başka dostumun olmadığını biliyorum ve insanları bu çizgiye yakınlığına göre değerlendiriyorum.
Aklını iyiye kullanan kötüye kullanan diye değerlendiriyorum. Bunun dışında hiçbir din, dil, ırk mezhep ayrımı yapmıyorum. En çok da bu özgürlük adı altında bedenini ve ruhunu tüketenler acıyorum. Onlara yedirdikleri özgürlük lokmasıyla da onları sömürenlere kızıyorum.
Paul Eluard' ın Liberte adlı şiirinden bestelenen, Z. Livaneli' nin seslendirdiği " ey özgürlük" şarkısının, dile pelesenk olmasına neden olan kavramdır.
Okulda defterime,Sırama, ağaçlara Yazarım adını.
Okunmuş yapraklara, bembeyaz sayfalara Yazarım adını.
Yaldızlı imgelere, toplara tüfeklere, kralların tacına,
En güzel gecelere, günün ak ekmeğine, yazarım adını.
Tarlalara ve ufka, kuşların kanadına,
Gölgede değirmene yazarım.
Uyanmış patikaya, serilip giden yola, hınca hınç meydanlara adını, ey özgürlük!
Özgürlük, saat 22' den sonra içki alabilmek ve bir kadın olarak da bunu yapabilmektir. Sokakta öpüşebilmek ve bunu yaparken kimse tarafından rencide edilmemektedir. Caddelerde dans ederek yürüyebilmek ve bunu yaparken kimsenin tacizine uğramamaktır. Mutluluktur özgürlük. ve herkes mutlu olmayı hakeder.
bir kimsenin özgürlüğü savunması, sadece kendi benimsediği düşünce ve eylemlerin değil benimsemediği düşünce ve eylemlerin de aynı derecede var olması gerektiğine inandığı zaman tutarlıdır.
bir şeyi istemeye başladığınız an, sınırlanır. çünkü isteklerin hepsi bir şeyi elde etme çabasına işaret eder. bu çaba, yapmak istemediğimiz şeyleri yapmaya zorlayacaktır bizi. istemedikçe, özgürüz.
