Türkiye'de çok fazla görülen durum. Ne yazık ki Türkiye halkı özgürlüğün ne olduğunu ve sınırlarını anlayabilmiş değildir. Bu durumu da Türkiye'de varolan radikalliğe bağlıyorum.
Türkiye'de insanlar her ne kadar aksi iddia edilse de hiç bir şekilde karşıt görüş beyan edememektedir. insanımız kendi düşüncesine aykırı olan şeye istediği gibi iftira da atarak eleştirebilme hakkını kendinde bulmakta ama sıra kendi görüşünün eleştirilebilirliğine geldiğinde hiç bir söz söyletmeyip konuyu kilitlemeye odaklanmaktadır.
Bu durum en belirgin olarak laik ve muhafazakar insanlar arasında görülüyor zira her iki taraf da karşı tarafa tahammülsüz ve kendi görüşünü mutlak doğru olarak görüyor. Özellikle de muhafazakar kesim hiç bir eleştiriyi kaldıramamakla beraber karşı tarafa da her türlü iftirayı atabiliyor.
Her zaman vurguladığım gibi Türk halkına öğretilmesi gereken en önemli şey özgür düşüncenin gerekliliğinin yanında "sana ne?" ve "bana ne?" kelimeleridir. Herkes karşı tarafın özgürlük alanını ihlal etmediği sürece istediğini düşünebilmelidir,yapabilmelidir. Tabii ki bunu yasasında fikir suçu olan bir ülkede anlatabilmek namümkün.
