Toplumsal değer yargıları, kurallar, yasalar falan varken nekadar özgür olunabilir. Atacağımız adımı dahi toplumsal normlara göre belirliyoruz. Hiçbirimiz özgür değiliz. O yada bu sebeplerle kısıtlanıyor en temel hakkımız. Bizler sadece beyinlerde özgür olabiliriz. Çünkü düşüncenin ucu bucağı yoktur. Hayal gücünün derinliği kadardır özgürlüğün. Kimse seni düşüncenden ötürü yargılayamaz hesap soramaz. Bizler önce kuralları kafamızda yıkmalıyız, demir parmaklıklarımızın ardından biz serbest bırakmalıyız düşüncelerimizi. Sonrada mücadele etmeliyiz özgür bir yaşam sürdürmek için.
ütopyadır ki özgürlik diye bir şey yoktur. varsa bile özgür olan ideal insan o insan-ı kamildir sadece. ya da ideal gaz sürtünmesiz ortam falan. insan zaten özgür olmamalıdır yoksunluk özgürlük isteğinden baskındır her daim.
insanoğlunun "özgür olmak" anlayışı "freedon"dur, evet evet yanlış yazmadım merak etmeyin. bu insanlara bedava don bile verseniz özgürlüklerini bir çırpıda ellerinize bırakacaktır. para kanunlarının geçtiği yerde özgürlükten söz edilemez.
başkalarının haklarının sınırı mevcut idarece çizilmişse mümkün olmayan fiil. kişi, kendi özgürlük alanını belirlerken öznel zevklerini, isteklerini talep edecektir. kişiden kişiye değişkenlik gösteren bu arzular elbette bir diğerinin hakkını gasp etmeye ya da rahatsızlık oluşturmaya yöneleceğinden mevcut idare sınırları belirler, kıstasları koyar. o halde, kişinin seçimi doğrultusunda bir hak durumundan söz edilemez. ortalama bir tespit yapılmış ve buna herkesin uyması zorunluluğu oluşturulmuştur. misal: buraya çöp döken eşektir.(elbette yanlış bir örnek ama, ya tutarsa...)
