insanlığın artık üretim ve türetimden vazgeçerek var-olan birikimin türlü kopyalarını geliştirmesi ve bunlar arasında en iyi olan taklidin "özgün"ün yerini alması durumudur.
Bugün şu, etrafımızda anlamsızca devinip duran insanları seyredin. Düşünürü, sanatçısı; yazarı, şairi ile insanların, olduğu tüm bu şeylerin içlerini nasıl boşalttığını seyredin. Bakın sanatçının birine ve durmayın düşünüre de bakın? Neydi bir sanatçıyı sanatçı kılan her şeyden önce ve neydi bir düşünürün en mühim niteliği? Kuşkusuz Özgünlüktü. Özgünlük yalnızca bu etkinliklerde değil, birey olarak insan olmanın da hatta en çok bunun en asli varlık haliydi.
Ne mi oldu bugün? Sınırsız tahrif tekrarı ile sayısız saldırı arasında kendi canına kıydı Özgünlük.
Cover denilen şeyler çıktı, akademik yazılar aynı şeylerin başka başka formlarından ibaret. Özgünlük...
Bugün bir kalite, bir yetkinlik belirleyen tek bir şey var insan gözünde: en iyi taklit, Bir özgün olanın en iyi taklidi. Ve ne yazık ki bu, bugün "özgünlüğün" gayri resmi eş anlamlısı.
