bir zamanlar havuz başına öğrencilerin oturmaya kalkmasının, mekan sahipleri tarafından hoş karşılanmadığı ama yine de nargilesi, çayı, atmosferi güzel huzurlu mekan.
derbi maçlarının olduğu günler bir nevi sanal stadyum havası olan mekan. bütün izleyiciler sanki tribündeymişcesine tezaruhatlar yapar, takım sahaya çıktığında ıslıklar havada uçuşur, kaçan pozisyonlarla küfürler de başlar.
ders çalışmak amacı ile bünyeyi kandırıp gidilen, bir kere gidildimi saatlerce oturulup konuşulan, bazansa saatlerce konuşmaksızın yan yana oturulan, okey, bilardo, masa tenisi oynanan, semaverde gelen kaçak çayı ile sarhoş bile olunan (bkz: firtina kisisi), kolları masaya çaprazlayıp koymak suretiyle üzerinde uyunulan, benim için artık çok uzaklarda olan, nostaljik mekan.
ramazanda özellikle cuma ve cumartesi geceleri iftardan sahura kadar olan süreçte yer bulmanın neredeyse imkansız olduğu, bursa kültürpark bünyesinde yer alan işletme.
bursa kültür parkın içindeki en güzel çay bahçesidir. nedeni de servis çayı dayamamalarıdır. nargileleri de kültürpark 'taki diğer yerlere göre kat kat iyidir.
nasıl popüler olduğunu anlamadığım dandik bir yer. bir de maç izlemişliğim vardır ki küçücük ekrandan koca bahçeye 1000 kişi sığarak. para verseler gidip özgende maç izlemem bir daha.
ortaokula yeni başladığımız dönemlerde, kızlı erkekli gruplar halinde okuldan kaçar ve buraya gider gazoz içerdir. ve accayip bir iş yapmış olmanın verdiği tarif edilemez mutluluğu, gururu yaşardık. o dönemlere göre okuldan kaçıp özgen'e gitmek bize göre çok sıradışı bir seçenekti. ufkun genişliğine baksana...
