etiketlerimiz var bizim ve algıyı kolaylaştırdığı kanısındayız. gruplar hâlinde öğrenmek, algılamak en kolayı. bir çocuk serçe gördüğünde "kuş" der mesela öncelikle. ya da ilk öğrendiği şey, onun bir kuş olduğudur. örnekleri, çoğaltmak mümkün ama afâki.
kimilerimiz, zihni gelişimini tam olarak tamamlayamıyor ve ortaya "-cı, -ci" yapım ekleriyle oluşturulmuş ideoloji, inanç işçileri çıkıveriyor. illa birşeyci olmak gerekiyor algılanmak için. oysa insan, kalıplara sığmayacak kadar vardır özündeki nitelikleriyle.
dolayısıyla birşeyci olmamaktadır çaremiz. insan olalım, davamız doğrudan insanlık olsun ve bu sayede "şakirt" dediklerinde de bozulmazsın(tamam ağır bir hakaret ve kabul ediyorum bunu), "solcu olmak" adına özeleştiri yapmaktan da itina etmezsin böyle bir sebepten.
özünde bu kadar basit ama uygulanış anlamında sıkıntıları mevcut bu düşünce yapısının.
