ayağınızın kaydırılması an meselesi olan sektördür.
kaç saat çalıştırdıklarının önemi yoktur alacağınız ücret sabittir.
haftada sadece bir kere onların belirlediği bir gün tatil yapabilirsiniz, mesai saatlerinizin dönümü nasıl denk gelirse öyle olur. bir gün önce işten 00:00 da çıkmanız bir gün sonra 08:00 de işbaşı yapmanıza asla ama asla engel olmaz.
kimi zaman hastalıktan ayakta duramayacak olmanız da onları ilgilendiren bir durum değildir ne olursa olsun orda bulunmalı görevinizi yerine getirmelisinizdir.
üstlerinizin ve şirket politikasının yarattığı sıkıntılar yetmez gibi, sizinle aynı seviyede olan mesai arkadaşlarınız da nasıl yapsak da köstek olsak diye sürekli düşünür haldedir bu sektörde.
işin özeti; eğer içerisine girmişseniz; etiniz de kemiğiniz de onlarındır.
hepiniz olmasa da, çoğunuz kahpesiniz ulan. çalışanı daha ne kadar çalıştırırım diye hesap kitap yapar durursunuz. o da yetmez canınız sıkıldığında işten çıkartırsınız.
ne istediniz ulan erkan abimizden? daha iki hafta önce bir oğlu oldu adamın! yeni doğan oğlu hastalandı, adam işten sonra hasteneye koştu oğlu için... sonra? sonra naptınız?
yeni çocuğu olan bir insanı işten çıkardınız.
bana hiç hak, hukuk, allah, kitap'tan bahsetmeyin lan. hiçbirinize güvenmiyorum. canınız cehenneme!
--- alıntı ---
efendim üst düzey yönetici arıyorlarmış, ek iş olsun diye başvurdum. 50 kişi filan başvurmuş. hepimizi işe aldılar, aynı düzeyde yönetici yapacaklar. aramızda iş adamı gibi konuşuyoruz, şakalaşıyoruz. elimize katalog verip sokağa saldılar. kendimizi ispatlamak için 10 milyarlık satış yapmamız gerekiyormuş. "olur yaparız" dedik. herkes, eşi dostu kim varsa yalvar yakar sattı. dünyanın parası kazanıldı. sonuçta yönetici olduğumuz firma kazanıyordu. ertesi gün yönetici arkadaşlarla ofiste oturduk. birkaç toplantı yaptık. güreştik, çok makara çocuklar. sonra bizi boş durmayın, gidip satış yapın diye gönderdiler. eş dost kalmadığı için hiçbir şey satamadık. geriye döndük, bunlar bizim mevkiye 50 kişi aha almışlar. artık kıdemli olmuştuk. bizim ekipten birkaçı arsanın orda toplantı yapmış, kendi firmalarını kurmuşlar. beni üst düzey yönetici olarak transfer etmek istediler. 10 milyarlık satış yapmam gerekiyormuş. o zaman anladım ki emeklerim sömürülüyor ama aynı ekip olsun yine yaparım arkadaş.
--- alıntı ---
sermaye sahibi girişimciler tarafından kurulan işletmelerin genel adı. insan kaynakları departmanları vardır, bu departmanlarda en çok duyabileceğiniz cümle "bizde böyle"dir.(meali: beğenmiyorsan ikile bebeem)
maaş olarak kamu sektöründen iyi olduğu düşünülse de, eğer üst düzeylerde değilseniz çok da farklı değildir.
kamu sektörü kadar sağlam olmayan sektördür, çalışanın canını çıkarırlar, maaş olarak ağıza bir parmak bal çalsalar da küçük bir krizde veya ekonomik küçülmede topun ağzındasınızdır.
eğitim düzeyi , tahsil durumu , kültür ve yaşam tarzı düzeyinde sizden çok çok aşağı konumdaki, 5 para etmez kıçıkırık adamların sizi çok rahat ezebileceği , aşağılayabileceği, 3 kuruş maaş için bir sürü pisliğe katlanmak zorunda olduğunuz , sabır nedir öğrenebileceğiniz, dişinizi biraz sıkıp kendi çabalarınızla kendinizi geliştirebilirseniz çok iyi konumlara gelebileceğiniz , iyi bir kariyer sahibi olabileceğiniz, çok iyi bir yaşam da sürebileceğiniz , yani özetle insanı vezir de eden rezil de eden sektör.
kamu dışında kalan sektördür. sömürmek için yaratılmışlardır. aklını kullanan, şansı ve dayısı olan bünyelerin parayı vurmaları olasıdır. onun dışında kalanlarınsa sömürülmekten başka fazla yaşamsal fonksiyonları yoktur.
