çalışanlarını internet gibi kötü ve zararlı bir şeyden korumak isteyen sektördür. bugün itibariyle internetimize filtre gelmiş. çalışanlar sosyal medyada çok oyalanıyor, işler yetişmiyor gibi bahanelerle hem de. herkesin elinde mini bilgisayar niteliğinde telefon yokmuşçasına insanlara bu tür sınırlamalar getirmek pek trajik.
hazır ramazan ayı gelmişken interneti filtreleyelim, üstüne bir de oruç tutmayanlar için öğle yemeği vermeyelim, üstüne insanlara neden oruç tutmadıklarını soralım ve kısıtlama üstüne kısıtlama getirelim.
özel sektöre mensup şirketler, personellerini modernize edilmiş köleler olarak görür ve ona göre tutum sergiler. belirli bir deneyime sahip olmadan iş değiştirmenin çok zor olduğu bir ülkede de bu tür tutumlara katlanmak zorunluluktur. ha biraz da ailene karşı sorumluluğun varsa, sen o işe mahkumsun.
insan kaynaklarında çalışanlarının çoğunun insan kaynaklarından yeterince bilgili olmadığı sektör. inanın çok büyük firmalarda dahi mülakatlarda ve işe alımlarda öyle enteresan hatalar yapıyorlar ki şaşırıyorum kalıyorum.
Kan şekeri düşüklüğü yaşayan bir arkadaş vardı. ailesinde de varmış sanırım. özel bir şirkette çalışıyordu. son yılında şirketten bir kızla tanışıyor. bunlar çıkmaya başlıyorlar. ama şirketin zor bir yılı. eleman saat dokuzdan akşam dokuza kadar devamlı çalışıyorlar. tabi şekeri düştüğü için kısa aralar vermek istiyor ama acımasız sistem. ayakta durmak için tatlı krizine giriyordu. devamlı şeker içeren ürünler tüketiyordu. şirket daraldıkça bunlara yükleniyorlardı. yaşamış olduğu aile sorunları, bu durum, ilişkilerinde sorun yaşaması onu psikoloğa itti. akabinde ilaçlar geldi. en sonunda şirket önüne istifa kağıdını koydu.
sonuç oğlan işten atıldı hâlâ hastalıklarıyla mücadele ediyor, antideprasanlar kullanıyormuş devamlı, kızdan ayrıldı, kiz başka biriyle evlenmiş. bu bizimkisi iyice saç sakalı uzatmış, iş yok, kilo almış. velhasılı yaşayanlara şifalar diliyorum.
türkiye'de tam anlamı ile manası anlaşılmayan siktöre denir.
1) sabah zaar zor uyan.
2) içinde kendini mutsuz hissettiğin maaşının yarısını vererek elde ettiğin kumaş pantolondur, topukludur bunları giyin (ütülüsünü bulursan tabi) ( Dikkat ediniz maaşın yarısı gitti zaten)
3) durağa yürü. seni havasız ve nefret ettiğin pek sevimli(?!) iş arkadaşlarınla dolu servise bin.
4) iş yerine gel. koşa koşa kahve al.
5) sürekli yavaşlayan, düşük remli, nuh nebiden kalma bilgisayarı aç. (buna karşın senden raporları anında istesinler ve bilgisayarın yavaşlığından geciken raporlar için azar işit.)
6) bir işi, bir olayı iq'su senden kesinlikle çok daha düşük olan birine anlatmaya çalış.
7) bozulan yazıcıyı tamir et. ve de scanneri. (muhasebe personeliyim)
8) öğlen yemekte çıkan boktan yemekleri ye.
9) nette sözlükte gizlice takıl, oyun oyna (bunun için işe mi gelmek lazım evde de oynardım)
10) başka bir gerizekalıya(maaşı senin 2 katı olan diğer personel) işi tam anlamadığı/ unuttuğu için müdürden azar işit.
11) uzun süredir aynı yerde çalıştığın için sana hiç bir zaman verilmeyecek tazminat yanmasın diye istifa edeme.
12) akşam aynı sevimlilerle servise bin. trafikte dur kalk.
13) eve dönüş, çamaşır, ütü 9'da tv karşısında uyuyakalma ve kapanış..
ayrıca maaş günü..
1) giderleri hesapla
2) kredi kartı+kredi+kira+elektrik su+sosyal yaşam+kuaför= maaşX3
3) sosyal yaşamdan feragat etmeye karar verme..
4)kapanış.
Hacı ve hoca patronlarıyla, sağcı ve solcu patronlarıyla, müslüman ve gayri Müslim patronlarıyla bir birinin ibadetten başka hiçbir farklarının olmadığı, islamı kuralları ayaklar altına almış, insan emeği sömüren patronların sırketlerıdır. Vebal eseklerıdır.
özel sektörde çalışmak zordur efenim, ama sektöre göre değişir tabi hiç bi iş bilmiyorsan köle yaparlar adamı mesai mesai + mesai insanlıktan cıkartır adamı ama elinde bi işin varsa ve bu iş değerliyse değme keyfine, bi de senden başka kimse yapamıyorsa o işi patronun azına et azını açamaz, bu sefer de hayat patronun burnunu sürter, firmanın işlerinin yarım yamalak kalmasını prestij kaybetmeyi göze alamaz. bi de sektörde tutunmaya çalışıyorsa hiç affetmeyin. çünkü tutundumu elinin altında başka bi iş bilen bulundurur hale geldimi o size acımayacak.
daha çok çalışıp kendinize hedefler koyarsanız, 3 5 yıl sonra patronunuzun daha iyi arabalara binebileceğini düşündüğüm sistemlerin bütünü. önce sizi çalıştırır deniyoruz der kanınızı emer, bize birşeyler katman lazım der anlamadığın işleri yaptırıp, enlamıyorsun sen bu işlerden sana vereceğimiz maaş bu der ve kanınızı emmeye devam eder (grafiker e tasarım yaptırmak bunun güzel örneklerindendir, grafiker tasarımcı değildir tek görevi program kullanmaktır tasarım yapmak tasarımcının işidir), bir süre sonrada kapının önüne koyar azını açamazsın.
bir de evine bir parca ekmeği zor götüren, ay sonunu zar zor getiren, ayın başından itibaren diger ayki kiranın nasıl ödeneceğini düşünen, özel sektör çoh eyi, allah razı olsun patrondan ekmeğini yiyoruz adamın, gebersin koministler, ölsün sosyalistler yaşasın ebemizin a*ına incir ağacı diken patronlar diyen kesim var ki özel sektörün paralı ordusudur bunlar.
Burda çalışanlar Şöyle fıkralara konu olduğu için insanların soğuk baktığı alan:
iki eski dost yıllar sonra karşılaşır ve hal hatır sorarlar, aile fertlerinin neler yaptığını anlatırlar.
biri diğerine sorar;
- senin küçük kız nasıl, okudu mu, çalışıyor mu, ne yapıyor şimdi?
- bizim küçük kız okudu, üniversiteyi bitirdi. bitirir bitirmez de özel bir şirkette işe başladı. patronu onu çok el üstünde tutuyor. özel araba verdi, dayalı döşeli bir ev verdi. patronuyla birlikte sürekli seyahatlere gidiyor. çok yoğun çalışıyor, hafta sonlarında bile yönetim kuruluyla eve kapanıp çalışıyorlar. sahi, senin kızın nasıl, neler napıyor?
- benim kızım da orospu oldu ama ben senin kadar güzel anlatamıyorum.
uzun süreli bir işsizlik döneminden sonra en sonunda bir iş buldum diye sevinirsiniz, görüşmede maaşın ilk 2 ay 1000, kendini gösterirsen 2000 yapılacağı söylenir, ilk ayın sonunda da sigorta yapılacağı sözü verilir, bayram edersiniz sevinçten yerinizde duramazsınız. işe başlarsınız kendinizi göstermek için işleri birbiri ardına hızlıca bitirmeye çalışırsınızki iyi zam versin patron. ve ilk maaş zamanı gelir ama ilk ay maaşı 1000 tl den ses çıkmaz, 2. ayın 3. haftası gelir artık dayanamaz sorarsınız noldu bizim maaş diye ama adam akıllı cevap alamazsınız, 1 hafta dilinizde tüy biter maaş sormaktan stresten, sonunda çıkarır 500 lirasını verir lütuf gibi. 2. ay biter söz verilen zam zamanı gelmiştir ama sürekli geçiştirilirsiniz patron tarafından sonra gel, müsait değilim vs. denerek, sigorta da yalan olmuştur zaten. zammı geçtim önceki aylardan kalan alacaklarınızdan bile haber yoktur. 3. ayın 2. haftası gibi yine ısrarlarınız sonucunda çıkarılır bir 500 daha verilir. yani sigortalı olarak 2000 tlye çalışıcam diye sevinirken kendinizi sigortasız olarak 500 tl maaşa çalışırken bulursunuz ki onu da yalvar yakar alarak.
