muhabbetin muhabbeti açtığı güzel bir sohbet ortamı oluşur. hem sosyalleşme, hem de kaynaşma için. sözlükte düzenlenen zirvelere gidemiyorsanız bu şekilde arkadaş edinirsiniz. kafa denginiz veya aynı fikirleri paylaşmıyor bile olsanız, bir noktada ayrıma da ulaşsanız hararetli tartışmalarınızın bile ayrı bir tadı vardır özel mesaj kutusunda.
böyle içiniz kıpır kıpır olur mesajı yollayınca. ve yine aynı tatlı heyecanla özel mesaj kutunuza yeni bir mesajın geldiği ve sarı ışıkların yanacağı o anı beklersiniz...
messenger adresi istemek namus meselesi olarak görülmeye başladığından beri olan şeydir. o derece ki hemcinslerinizden bile isterken kendinizi kötü hissetme eğilimine girersiniz. benim mesela özel mesaj yazısının yanındaki parantez içinde 5 basamaklı bir sayı var.
iyidir, hostur aslinda. Tanimadiginiz biriyle boylesine icten konusmaniza sasarsiniz once.
Her sari isikta anlamsiz bir mutluluk dolar icinize.
Ama sonra bir bakmissiniz cevap gelmeyince bozulur olmussunuz.
Hani artik sozler, dusunceler oyle geride kaldi ki sadece kelimelerden olusan dunya garip gelir, cok baglanirsin bir anda.
Ama bosluktandir, gecer dersin. Oyle iste.