Denk gelmişken anlatayım. Zonguldak da acemiliğimi yapıyorum jandarma olarak. Dediler ankaradan komutan geldi adam seçecekmiş. Toplandık gittik. Ankaralı olan, oturan ayrılsın dedi gönderdi. Geri kalanlar soyunsun dedi belirgin dövmeli façalıları ayırdı gönderi. 1.70 den kısa olanlar ayrılsın dedi gönderdi. En son teker teker birşeyler söylerek ada in ayırdı. Bana baktı kiloluymuşsun sen ya ayrıl dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Jandarma olarak karakola gitmek varken kim ister ankara da paşa korumayı. Gittim ertesi gün adam eksikmiş 1.70 üzeri adamları tekrar çağırdı. Bana baktı seni sün elemedim mi lan ne geldin dedi. Gönderdiler dedim iyi git dedi. Ohh be dedim yine yırtık. 3. Gün yine adam eksik bütün taburu topladılar dolanıyor aralar da milletin gözüne bakıyor cüssesine falan ayıklayıp adam seçiyor kendine. Boy uzun diye en arkalardayım bende. Geldi yanımdan geçti, geçerken de gözümün içind baktı. Sonra geri geldi. Baktı 3-5 saniye sonra aynen şu cümleyi kurdu " ulan amına koyim üç oldu gözüme batıyon yürü geliyosun sende kaydını yaptır " dedi. Kaderime küfürler ediyorum tabi ben. Karakol'da paşalar gibi askerlik yapacağıma gittim 12 ay paşanın kapısında bekledim. Jandarmayı tabura kapatmak, kartalı kafeste beslemek gibidir. Öfkemi denetlemelere kustum bende tabi atıştan takdirnameler var. iyi kötü 1 senemi yedi, kader deyip geçtik işte.
benim de askerliğimi yaptığım tabur (ankara özel koruma taburu). birkaç istisna dışında orgeneral korumalığı yapanların son derece rahat ettiği göreve çıkamayıp taburda kalanların cehennemi yaşadığı birlik. askerliğini bu birlikte yapanlar ergenekon duruşmalarının haberlerini izlerken çevrelerine acayip hava atıyorlardır yok ben bunu gördüm o tip işlere girmez bu yapabilir gibilerinden. ben dibine kadar yapıyorum çünkü.
45 günlük eğitim sürecinden sonra kendinizi profesyonel koruma gibi hissettiğiniz, seçilirken gurulandığınız, eğitim başlangıcında merakla dinlediğiniz, eğitim ortasında psikolojinizin çöktüğünü anladığınız, eğitimden sonra görev alasıya kadar geçen süre içinde keşke eğitim timinde olsam diyecek kadar spor yaptığınız **, bayıldığınız, görev de ise yoğun konsatrayon yüzünden bunama noktasına geldiğiniz taburlar. *
Aynı şekilde Ankara ve izmir özel koruma taburları vardır. Her celp döneminde ayrı bir tabur acemi birliklerine asker seçmeye gider. Öncelikle kendi taburu için asker seçer, kalan askerleri diğer koruma taburlarına dağıtır.
Ankara özel koruma taburu en yoğun taburdur. Başkentte çok sayıda sivil ve Askeri personel olduğu için bu adamların başlarını kaşıyacak vakitleri yoktur. Daha sonra istanbul gelir.
izmir de ise diğer garnizonlara göre o kadar az korunacak personel vardır ki bu tabur cehennemden farksızddır. iş olmadığı için sürekli spor ve eğitim yapılır.
Askerlik hiç bitmeyecek sanmıştırm
Askerliğimi yaptığım, istanbul Kenan Evren kışlasında yer alan ve askerlerinin bir çoğunun emekli generallere hizmet ettiği istanbul Merkez Komutanlığına bağlı Hava, Deniz, Kara Kuvvetlerinin askerlerinin yer aldığı, 45 günlük temel koruma eğitiminin ardından göreve başladığınız yer.Bide bu taburun 1.özel koruma taburu vardır. Oda avrupa yakasında yer alır
