elinize bir silgi alıp bir yazıyı silmekten ya da camları silmekten zordur ama gerçek şu ki; karşınızdaki kişi hatasını anlamıyor, özür dilemiyor, telafi etmeye çalışmıyor ve pervasız davranışlarını sürdürüyorsa hatta sizi kırıp parçalamayı alışkanlık haline getiriyorsa yapılması gereken tek şey ona duygularınızı transfer etmeyi bırakıp onunla ilgili her şeyi bir yana bırakıp yolunuzu değiştirmektir.
Bir tane de ben sildim. Çok mutluyum. Kendisi 8 senelik arkadaşımdı.Dostum diyebileceğim kadar yakın birisiydi. Ama kurnaz bir piçkurusu olduğunu sonradan anladım.Jetonum geç de olsa düştü. Kendisi şaka yapıyorum ayağına sürekli laf sokan; sonra da kızınca benim huyum bu diye toparlamaya çalışan ağır oç bir yavşaktı. Sonradan fark ettim ki bu yavşak kusur arayıp, bulduğu zaman kendi çapında seviniyordu. Beni eskisi gibi kullanamayacağını anladığında arıza çıkarmaya ve çirkinleşmeye başladı ve gitgide çekilmez bir hal aldı. En sonunda da kendisi siktir olup gitti,arayıp sormaz oldu ve rahatladım.
Aileniz dışında hiçkimseye güvenmeyin. Çevrenizdeki insanlar sizden sağlayabilecekleri çıkar,menfaat ve faydaya bakarlar. Bir insan gerçekten sizin arkadaşlığınıza değer veriyorsa her zaman yanınızda durur. Ama sizi kullanamayacağını, sizden menfaat sağlayamayacağını anladığında önce huzursuzluk çıkarmaya başlar. Ardından söylenmeye başlar. Bundan dolayıdır ki azıcık gözünüzü açtığınız zaman "Sen eskisi gibi değilsin, değiştin." derler. Bu tespitin altında asıl söylenmek istenen söz şudur: "Eskiden seni kullanıyordum.Artık eskisi gibi kendini kullandırtmıyorsun. Değiştin." işte böyle bir insanla arkadaş, dost filan olmayın. Direk siktiri çekin. Bir de her esprinin altında bir gerçeklik payı yatar bunu unutmayın.
Zehirli insanlar vardır, böyle hayatınızdan atamazsınız atmak da istemezsiniz seversiniz de değer de verirsiniz ama hayatınızı size zehir ederler, belki siz de onların hayatınız zehir ediyorsunuzdur, karşılıklı bu tükenme haline son vermek için yapılması gerekendir.
Açıkçası hiç korkmuyorum insan silmekten, üzülüyor muyum eh 2 gün üzülürüm, sandığımız kadar ne değerlidirler ne de vazgeçilmez.
Hele de başkalarına, size akıttıkları zehiri akıtmıyorsa.
Ben çok sildim, hiç pişman değilim iyi ki de silmişim diyorum. Bir tane yavşak vardı. Buluşmalarımızda saati ve programı hep eşine ve çocuğuna göre ayarlamamızı istiyordu. Görüşme saatleri hep ona göre ayarlanacaktı. Ben tabii başlarda uyanmadım duruma. Sonradan bu yavşak iyi niyeti suistimal etmeye ve bokunu çıkarmaya başladı. Ben de aramadım- sormadım. Sonradak koptu gitti. insanlar menfaatlerine bakarlar. Gerçekten size değer veren, görüşmek isteyen arkadaşınız var ise, ne yapar ne eder fırsat yaratır, mutlaka görüşür. Bir ibnelik seziyorsanız silin gitsin.
