hepsi öyle değildir.
nakil olduğum özel hastanede cerrahımın asık suratlıydı yüzü hiç gülmüyordu.
aynı hastanede böyle 2-3 doktor daha tanıdım.
rutin kontrole gittiğim doktor iyi ve efendidir ama sorunlarım hakkımda baştan savıyor.
Özel hastane bildiğin doktorları prim ve kota sistemi ile çalışır. Elim ağrıyor diye gidersin, kendini birden beyün mrında bulursun.
Sen onlara göre hasta olduğun kadar müşterisindir de. Bu yüzden güleryüzle karşılarlar, müşteri memnuniyeti ve sadakati oluşturmaya çalışırlar.
Devlette ise durum farklı. Günde 100'lerce hasta bakarlar. Küfür, hakaret ve tehdit de cabası. Kafana kaldırım taşı yemen an meselesi. Hadi gül bakalım, gülebilirsen.
Eh 3 kuruşa günden 3000 hastaya bakıp, bir de yardım etmek isterken neandertal sürüsü gibi saldıran hasta yakınları ile uğraşmadığı için adam hak ettiği maaşı hat ettiği şartlarda alır, hastaya da hak ettiği şekilde muamele yapar!
Bu teoriyi test etmek isteyen cuma akşamı gece 12- 06 arası Şişli Etfal'e bir gitsin! Baksın kaç doktor var, kaç bin hasta var!
en güzel test Hakkari, Şırnak vb. bir hastanede gidip doktoru ve uğraştığı canlı türünü görmektir!
Çocukken anne babamız çikolata veren güler yüzlü insanlarla sakin konuşmayı diye öğütleri çocukları. Çünkü altında bir bolluk vardı belliydi.
Özel hastaneler o güler yüzlü çikolata veren adamlar işte. Yüzler guluyoda eller cepte kasikliyo.
(bkz: yav he he) bu ülkede 4-5 milyon alan futbolcular varken bunların aldığı paralar kimsenin gözüne batmaz ama doktorların bunca yıllık emeğin karşılığında aldıkları 5-10 bin tl herkesin gözüne batar. Kendini bu kadar özel hissediyorsan gidersin özel hastaneye veya muayehaneye yoksa bu çalışma şartlarında ancak böyle hizmet görürsün devlet hastanelerinde.
