aslında o kadar sorunsal haline getirirlmemesi gereken hadisedir.. siz hediye alacağınız kişinin kullandığı markayı tercih ederseniz hiçbir sorun kalmaz.. hatta avantaj sağlarsınız.. bir ara bunların gece-gündüz karma paketleri çıkmış idi.. işte size çok kullanımlı özel gün hediyesi.. o taktirde sorunsal tamamen çözülmüş olur..*
olayın özü piyasaları canlandırmaktır aslında, sevgililer günüymüş, anneler günüymüş bir hareket getirir ticarete lakin şu da mutlak gerçektir ki hediye alan kişi süper mutlu olur, almak lazımdır, üçe beşe bakmamak lazımdır.
aslında alışılagelmiş bir gelenek , bu durumda hediyeyi alan da memnun veren de memnundur tabi en çok işin ticari yönündekilerin memnun olduğu kesin, azıcık elma gönül alma misali. fakat önemli olan sadece bu günlerde hediye almak değil,kim olursa olsun o kişiyi her andığında ya da aklına her geldiğinde bunu yapabilmekdir önemli olan her anını o kişiyi üzmeden tatlı tatlı geçinmek en güzel hediyedir kanımca.yürekten sevmek ve bunu hissettirmek dünyanın en iyi hediyesine bedeldir.
- aşkım yarın doğum günün, ne alayım, ne istersin? **
- hediyeye gerek yok hayatım, önemli olan hatırlaman. **
büyük gün...
kız uzaktan erkekğin kendisine doğru geldiğini görür. eli kolu boştur sevgilisinin:
- allah allah, hediye nerede?
diye düşünür.
- belki de cebine koydu, süpriz yapacak
diyerek moralini bozmamaya çalışır. çocuk gelir kızı öper, doğum gününü bir kez daha kutlar. kız hâlâ bozmamaktadır moralini, beklemededir. giderler otururlar bir yere. kız hâlâ bekler. ama çocukta tık yok. tam kalacakları sırada kız imâlarla aklındakileri belli eder.** çocuk bunun üzerine pişkin pişkin:
- ee aşkım hatırladım ya yetmez mi?
der. ve sırıtır.
- evet yetti artık, yeter gerçekten! ne kadar odunsun insan sevgilisine bir hediye almaz mı??
diyen kız, morali bozuk bir şekilde zavallı çocukcağızı(!) orada bırakıp eve gider.
alınacak ders: kızlar asla istediklerini doğrudan söylemezler, erkeklerin onları anlamalarını beklerler. bazen evet derler, ama aslında söylemek istedikleri hayırdır. kimi zaman da bunun tam tersi. hatta çoğu zaman, evet ya da hayırı kullanmaz, bilemiyorum, fark etmez derler.
(bkz: erkeklere hediye almanın zorluğu)
ne seçeceğine bir türlü karar verememektir.çünkü bayanlara alınacak hediyeler kadar çok alternatifi yoktur ****
bazi insanlarda hastalik haline gelmis bir sorundur. sevgilisinin muayyen gunlerini takip edip orkid hediye edenlerin bile oldugu rivayet edilmektedir. bu sorunun cozumune yonelik bazi oneriler icin (bkz: subat 13 ceksin) (bkz: dunya kupasi her sene sevgililer gunu dort senede bir olsun)
özel günleri sıradanlaştıran hadisedir.ne gerek vardır ki anlamam.bi insan doğdu diye ona hediye almak ne mantıktır mesela?doğdun artık yapıcak bir şey yok,al bu da züğürt tesellin, oyalan biraz demek midir?ve böyle milyonlarca gereksiz detay,öte yandan alışveriş sektörünün kızıştırılma teorileri... insanın bırak hediye almak, o günü kutlayası, bir tebrik edesi bile gelmiyor.
kapitalist düzeni desteklemek amaciyla ortaya cikmis olan bilimum günlerin sayilarinin ve tarihlerinin karistirilmasi sonucu ortaya cikabilecek olagan bir durumdur.
genellikle bilmem kaçıncı yıldönümü unutan erkeklerin yaşadığı sendromdur. son anda bir telaşla koştururlar; oysa hatun kişinin durumu çakmaması için sarfettikleri enerji, hediye almak için harcayacaklarından daha azdır.
(bkz: sevgililer günü)
en yakın örneğini yarın babalar günü dolayısıyla birçoğumuzun yaşayacağını tahmin ettiğim;hediye işini son güne bırakmak gibi bir gafletten dolayı bir parfümle geçiştirilebilecek durum...
(bkz: anneler günü)
(bkz: babalar günü)
