insanin ozu en temiz oldugu zamandir ama dunya dongusu insani malesef bozuyor ama her firsatta nereden ne kosullardan geldigimizi unutmamak lazim gecmisini kaybeden ozunu kaybeder kulturunu yitirir bos adam olur.
insanoğlu devam ettirdiği hayatın kriz anlarında bu duygulara kapılıp harekete geçebilir. hızla değişen dünyanın ritmi sarsıcı olabilir ve bu da beraberinde özüne tutunma zorunluluğu getirebilir.
