Ben ölseydim; o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.
Ceketimi veremem lavinya.
Nezaket etmek için hava fazla soğuk.
götünü başını göstericem diye incecik giyinmeseydin sende.
Yıllardır sahafları gezip içten içe şarliğini kıskandığım, bir oturup çayını içmenin bana nasip olamayışına üzüldüğüm şair.Eserlerini anlatmasını isterdim bana; burda niye böyle dedin be abi diyesim gelirdi herhalde.Nice çocuk bunları okumadan büyüyecek içim parçalanıyor.
http://www.ozdemirasaf.org adresinde konumlanmış bir siteye sahip olan gelmiş geçmiş en iyi türk şairlerden birisi.
"Gelecegim bekle dedi.
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi birşey oldu.
Ama kimse ölmedi."

(Özdemir Asaf)
“Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde
Ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.”
— Özdemir Asaf
birkaç kelimeyi birkaç bin anlama açık hale getiren şair...
Ben gülüşüne öldüm o ölüşüme güldü, farklıydık işte...
ölebilirim bu genç yaşımda,
en güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
sevgilim,
seni bir akşamüstü düşündürebilirim.
Senden beni çıkarınca nasıl da herkessin.
soyadı ile çaktırmadan bize gülen; aşk adamı, şair.
bugün ilk defa özdemir asaf sevdim.
çocukluğumu, ölüm korkusunu, cahit sıtkıyı bir kenara ittim.

Ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.
insanın hisleri bu kadar mı iyi anlatılır.

eskisi kadar özlemiyorum seni,
ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda.
adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor.
yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum.
biraz kırgın.
biraz da kirletti sensizlik beni!
nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“iyiyimler” yamaladım dilime.
tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni.
gel diye beklemiyorum artık,
hatta istemiyorum gelmeni.
nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.
son kadeh içilmiş
son söz edilmişti.
bir düşünce sardı hepsini...
bir hatıra
bir hırs
bir kıskançlık
bir yanıltı
bir kardeşlik
bir yanlışlık
bir kin
bir ümid
bir şey
insana ait.
bana yalanlar söyleseydi yetinecektim. ama yalan söyledi.
en iyisi.
Bir çocuk doğdu, bendim.
Sıraya girdim insanlar içinde.
Alay bayrak büyüdüm
Odalar, sofalar içinde.

Bir ayna doğdu, gördüm.
Sıraya girdi aynalar içinde.
isime geldi, aldım,
Çarşılar, pazarlar içinde.

Bunca yıl yüzüne baktım.
Kendisini asmadı
Olanlar içinde.
Bir sabah uyandım,
Duruyordu karşımda
Düşmancasına,
Bir cam,
Aldanmış,
Kendini ayna sanmış…

— Özdemir Asaf - Aynanın Oyunu
karamsar şiirlerin şairidir zira gerçeği anlatır. anlaması zor, anlaması keyiflidir. üstad - ı sühandır, her şiiri okunasıdır ve her şiirinde mutlaka kendinize ait bir şeyler bulur daha da seversiniz onu. aşkı ne de güzel anlatmıştır :

sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür;
sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

özdemir asaf
Senden beni çıkarınca nasıl da herkessin...
Artık ne sevmek istiyorum ne de sevilmek.
Çünkü hep yarım kaldı sevmelerim, ve hep sahteydi sevilmelerim!
baharda kışı, kışın da baharı özler insan.
ne uzaksa onu özler...
kavuşmak şart mı? boşver!
bazı şeyler yokken güzel.
"senin için,
o mu, diye sordular
o değil, dedim onlara
anladılar."
eskisi kadar özlemiyorum seni,
ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum..
biraz kırgın..
biraz da kirletti sensizlik beni!
nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“iyiyimler” yamaladım dilime.
tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
gel diye beklemiyorum artık,
hatta istemiyorum gelmeni..
nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem
Eskisi kadar özlemiyorum seni,

Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
?iyiyimler? yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vaz mı geçiyorum, varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem ?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Özdemir Asaf..
"Ben ölseydim o belki ağlardı, ama o ağlasaydı ben ölürdüm".