ülkemizde yetişen gençliğin en yaygın problemidir... sus, otur, konuşma, büyüklerin yanında öyle yapma, böyle olmaz vs. gibi emir kipi cümlelerle yetişen neslimiz her daim içinde ''acaba söylesem ne derler, şöyle yapsam gülerler mi'' sorunsalıyla yaşamak ve çatışmak zorunda kalmıştır... hepimiz sosyofobiğiz vesselam...
sürekli önplanda olmaya çalışan insanlarda "fazlaca" bulunduğunu düşündüğüm eksiklik. eksikliğini kapatmak için devamlı konuşur, lafa söze karışır; işe karışır. hep ilk olmak ister yahut son sözü söyleyen olmaya çalışır. her şeyin en iyisini o yapıyordur güya, ama eksiktir aslında lakin o eksikliği kimsecikler görsün istemez.
özgüven sahibi olmak demek, eksik olduğun konuların da olabileceğini fark etmek demek bence, kusurlarını bilmek ve kendini o kusurlarla kabul etmek, başkalarına kendini olduğun gibi göstermekten çekinmemek.
bazı kişilerin ukala taklidi yapmalarının tek sebebidir öz güven eksikliği. bu açıklarını kapatmak için sürekli olarak diğer insanları aşağılarlar. o kadar büyük bir eksikliktir ki hissettikleri, sırf bu yüzden sevgilerini bile doğru dürüst gösteremezler sevdikleri kişilere. kırarlar, hırpalarlar, yorarlar.. ve en sonunda yapayalnız kalırlar.
Beraberinde
-Topluluk önünde konuşamama
-Topluluk içinde varlığını belli edememe
-Kısık sesle konuşma
-Herkese karşı yersiz bir çekingenlik getirebilecek hadisedir. Büyüme çağında gençlerin üstesinden gelmesi gereken bir eksikliktir.
GÜNÜMÜZDE EN ÇOK GENÇLERDE (KENDiM DE DAHiL) RASTLADIĞIM RAHATSIZ EDiCi DURUM. SEBEBi iSE GALiBA iNTERNET ORTAMIYLA BÜYÜYÜP SERPiLMEMiZ. YABANCI BiR KIZLA iLK TEMASIMIZI iNTERNET ÜZERiNDEN KURMAMIZ VE DAHA SONRA BUNU ALIŞKANLIK HALiNE GERTiRMEMiZ. DIŞARIYA ÇIKIP BiRE BiR BiR DiYALOG KURSAK HER ŞEY ÇOK FARKLI OLABiLiRDi.
YETENEK KONUSUNDA GEÇMiŞ KUŞAKLARA ORANLAR MÜTHiŞ BiR iLERLEME KAT ETMiŞ OLABiLiRiZ. AMA KONU ÖZGÜVEN MESELESiNE GELiNCE 10 YAŞINDAKi BiR ÇOCUK 23 YAŞINDAKi BiR YETiŞKiNDEN DAHA ÖZ GÜVEN SAHiBi ÇÜNKÜ DAHA iNTERNETLE TANIŞMADI SOKAKTA OYNUYOR. ONUN iNSANLARLA iLETiŞiME GEÇME YÖNTEMi BU HENÜZ.
kişinin kendisinde zaten varolan birşey değil de çevresi tarafından kazandırıldığını düşündüğüm boktan yetersizlik hissidir. kişi kendisini değersiz hisseder, çekinir, utanır, konuşamaz, cevap veremez, olmak istediği kişiden çok uzaktır.
