insanlara güvenebilmenin parametrelerinden biridir.
Öz eleştiri yapamayan birinin eleştirilerine nasıl güvenilir zaten? insan her dakika zihninde geçenleri, yaşadıklarını, sebeplerini bilerek, kendi davranışlarını tartamıyorsa, muhatabını nasıl analiz edebilir?
günümüzde gerçekten de eksikliği duyulandır. en basit örneği de sözlüktür. iki örnekle açıklayalım.
--spoiler--
adam moderatörlerden, trollerden, zall' dan şikayet ediyor ama kendisinin sözlüğe tek bilgi entrysi katkısı yok. öz eleştiride bulunmuyor, '' ya iyi güzel de eleştirmeden evvel bir iki bilgi entrysi gireyim, belki bana katılan birileri olur, sözlük iyiye gider '' demiyor. sadece eleştiriyor. kendisi sözlüğe faydalıymışçasına boş eleştiride bulunuyor.
--spoiler--
--spoiler--
x takımının taraftarı olan yazar y takımını ve taraftarını tahrik edici entryler giriyor. bir an durup '' ya ben bunu yapıyorum da ya aynısı benim çok sevdiğim takımıma yapılsaydı ? '' demiyor. empati kuramıyor.
--spoiler--
bugün ne yazık ki insanlar kendi hatalarını görmezden gelerek diğer insanları çok büyük bir rahatlıkla eleştirebiliyor. çözüm önerisi yok, eleştiri var sadece.
not: kendimi de öz eleştiri yapmayarak yanlışa düşenlerden ayrı tutmuyorum. hepimiz hatalıyız.
Dozu kaçırıldığı vakit değişik bir insan olursunuz. Kendi kendinizi bile bu kadar acımasızca eleştirdikten sonra başka insanların gözünün yaşına bile bakmaz olursunuz.
kendinizle başbaşayken yapmanız gerekendir. elalemi boşverin, onların yanında yapmayın. beceriksize çıkar adınız. çok sık yapılırsa referansları kaybetme tehlikesiyle karşı karşı kalma durumu olabilir.
son zamanlarda sıkça yaptığım ve geçmiş bazı konulardan bir takım büyük dersler çıkarmama vesile olan hareket. bazı konularda gerçekten kör olduğumu gördüm ve şu sıralar bir çok şeyi net olarak görebiliyorum. yine bazı konularda bazı şeyler için çok geç olduğunun da farkındayım. sadece sonuçların hemen ötesinde beni elimde olmadan kolumdan tutup çözümleri aradığım kapılara sürükleyen ancak dertlere deva olmaktan çok çözümsüzlüğe doğru ışık tutan keşkelerin ardına sığınmak yerine bu tip öz eleştirileri zamanında yapabilmeyi isterdim. bunun için mükemmel bir insan olmama da gerek yoktu.
bazı şeyleri kazanmak için bazen yine bazı şeyleri kaybetmek gerekebiliyor ve bunu bir kez daha yaşayarak görüyorum. sanırım bundan sonra bazı konularda daha dikkatli davranacağıma emin olmak ve bazı şeyleri artık yaşayarak görmekten çok artık istediğim şekilde görecek olmam şu an beni teselli eden tek şey. buna bu kadar çok emin olmamın kaynağı ise yaptığım yanlışlar sonucunda tecrübe kazanan ve giderek olgunlaşan biri olmamla doğru orantılı olarak yine kendime duymuş olduğum kuvvetli inanç. yapılan yanlışlar tecrübeleri, tecrübeler ise istenileni doğuruyor.
çok öyle bir yazı oldu bu evet çünkü bazı şeyler bazen çok bazı oluyor ama öyle sözlük, öyle yani.
