sözlüğe yeni başlayanların sürekli yapması gereken aktivite. yoksa belirli bir hataya takılıp özgüven kaybına sebep olur.
(bkz: ben bugün bunu öğrendim)
yokluğu her daim hissedilendir. toplumumuz her konuda fikir sahibi olduğunu düşünmektedir, bu düşüncenin sonucunda kendisi eski gelenek ve fikirleri başkalaştırırken, yeni gelenek ve fikirlere gözünü yumar. dışarıya kapalı toplumun düşünce ve saygı bakımından erozyona uğramış bir süreçten geçmesi, onların kendilerini savunmaya çekmelerine ve her şeyi sorgulamalarına yol açmaktadır. her şeyi sorgulayan ve böylece ayakta kalmaya çalışan insan, kendini sorgulamayıp kendi hatalarını görmezden gelir ve toplumda kaos oluşmasına sebep olur. nasrettin hoca' nın haklısın fıkrası misali, günümüzde sorumlulukların bireysel başarı ve ego tatmini açısından değerlendirilmesi, kibri arttırıp saygı ve sevgi bağlarını zedelemektedir. karakter gelişimine önem vermeyen egoist bireyler de, sonuç olarak toplumda güven erozyonunun yaşanmasına yol açmaktadır.
kısacası, herkes birbirini eleştirir ve kimse kendini eleştirmezse bireyler arasındaki bağlar tamamen kopacaktır.
nefes aldırmayan vicdan yaptırır bunu genelde.eğer çok sık iç geçiriyorsak,yaptığımız her şeyden sıkılıyor,neden kendimizi kötü hissettiğimizi bulamıyorsak yapılması gereken özeleştiri demektir.insan kendine toz kondurmak istemez, hatalarının bir bir ortaya çıkması onu zorlar,köşeye sıkıştırır,zaman zaman kendinden soğutur. gelişmek, ilerlemek, rahat nefes almak istiyorsak; aynı hataları tekrarlamamak, ders almak, bize ve çevremize zarar veren huyları törpülemek oldukça yararlı olacaktır.toplumumuzun şu anki durumu da kanıtlar ki insanlar kendiyle iletişimi çoktan koparmıştır.özeleştiri başarılı bir şekilde yapılabilse bir çok sorun ortadan kalkacak, insanlar çok daha huzurlu yaşayacaktır.
gece uyumadan önce aynaya bakıp makyajını temizlemek değildir. sabah uyanıp buruşuk yüzünü, şişkin gözlerini, akmış sümüğünü, çapaklanmış gözkapaklarının arasındaki 7 farkı görebilmek, cehennemin 7 inci katına inebilmek, sonrada tekrar yukarı çıkmayı başarmaktır gibime gelen sey.
çoğu insanın başaramadığı durum. insanlar aslında kendilerini eleştirdikleri zaman değer kazanıyorlar gözümde. zaten hiç kimse mükemmel değil ki! neyin uğraşıdır bu anlayamadım. bazı insanları hataları yüzünden tanırız, severiz. zaten herşeyi doğru yapsalar karşımıza çıkmazlardı ki! karşımdaki kişi yaptığı şeylerin nedenlerini kendinden bile saklarken; kendi içinde bile yüzleşemezken hatalarınla. ben üzülerek seyrediyorum...
yaptığınız hatalarda korkmadan eleştirin kendinizi başkalarının önünde. "ya şurda hata ettim","keşke şunu söylemeseydim","çok ayıp ettim" gibisinden... sonra etrafınızdaki insanların gözlerinin içine bakın... size ne kadar çok itimat edeceklerine inanamayacaksınız...
kendime çok fazla yaptığım eleştiridir.
inatçıyım , gereğinden fazlaca , ikinci şans olayına girmiyorum hiç bi zaman , düpedüz düşüncesizlik bu.
ilgiyi seviyorum , ama bir yudum daha abartsan eskiyi tamamen silip atabiliyorum , hiç mutlu olmadım sanki , ayıp bu yahu karşındakinin emeğine yazık bu.
uyumsuzum , insanlarla hayatla sistemle muhalefet olanlarla, bir çoğuyla uyumsuzum, benimle uyuşan kafalarla bile bir süre sonra uyumsuzum ,kendini yenilemediklerini düşünüyorum ya da sırf kendimi haklı çıkarmaya bi bahane arıyorum, bilmiyorum. bundan sanırım yerli yersiz susmalarım , bunun adına saygılı olmak diyor bazıları, bence susmak o değil de neyse.
