dünyevi olayların çekici geldiği insanlardır. nice doktorlar nice polisler nice zenginler birgün toprak olup, hesaba çekileceğini bilmezler. bir tek bu dünya için hazırlarlar kendini. sonu olan şeyler yerine sonsuzluğa ifade eden olayları terk ederler. tabikide bu dünya için çalışacaktır da zira allah'ın altından ırmaklar akan cennet bahçelerini kim istemez?
dini boyut bir yana, gerçekten öylesine yaşayan insanların dışında, bu dünyada iyi ya da kötü bir iz bırakabilmiş insanlar da vardır ki, öylesine yaşamamıştır onlar.
adolf hitler kötü bir iz bırakmış, mezarsız bir liderken; mustafa kemal atatürk bir ülkeyi baştan yaratmış mozole sahibi bir liderdir.
fakat üzücüdür ki, adolf hitler daha çok bilinir. dünyanın en iyi filmlerinde kendisinden, nazilerinden bahsedilir.
bu da böyle bir şey.
son'a yaklaştığında...
sonu'na yaklaştığında;
insan öncesinin an'larına öyle bir yanar öyle bir kanar ki nezdinde kıyametler kopar daha ölmezden evvel.
fıtratı o ki her bir kimsenin inanmaya aç olmasın.
o açlık her bir kimse de son'a gelindiğinde mutmain olmak ister.
öylesine yaşayanların tatminsizliği kendi yaşamına lanet ettirir.
o gün geldiğinde keşke toprak olsaydım dermiş bu dem'in kulları.
ilgi çekmek için yazayım, ezik birisi de olarak ve bunu kabul ederek. benim bu. buradan giden insanlar hep bana asil gibi geldiler. bense boş ve biçimsiz olarak gideceğim.