bu öylesine bir şiir,
ne aşka adanmış ne yalnızlığa,
limanımın ufuklarında dalgalanan bir sarı yosun tanesi,
bitkin olmuş bir evin viranesi,
kimi hayatında bir yalnızlık kimi coşku içinde yaşar,
ama derler ya arkadaş genelinde yaşar,
ne yaşar ne yaşamaz,
bu sözlerden adam olmayan hiç mi hiç anlamaz,
yoksa kimseye zararımız ve kötülük yoksa kalbimizde,
biz adamız,
kara bulutlar içinde kalmış okyanus içinde adamız,
nicedir yazmadı şair yalnızlık içinde günahlara boğuldu,
sonu gelmeyen derler ve acılarla yoğuldu,
gülmese de arkadaş bu talih ve kader,
abı hayat içinde bir neşedir keder,
eski eski dediğin şey yaşadığın bu gündür,
bu günler eskidiğinde yaşarsan o gün,
işte bu gündür.
çekilmez yolların başında,
güneş açar,yağmur yağar ve canlanır herşey,
hayat denilen şey sanki senin için var gibi gelir,
ve hep öylesine genç duracak gibidir ruhun ve tenin,
geçsin istersin zaman hızlıca ilerlesin,
abide ihtiyarları görür ve içinde ki sesle seslenirsin,
böyleydiler böyleler,
bilmezsin o zamanlar dna işleyiş temasını,
aradan epey zaman geçince demir gibi olursun,
ulaşılmaz bir güce kuvvete ulaştığını zannedersin kendince,
işte nefsin söyletmektedir gafilce bunu sana,
derken bir gün ilerde bir grilik belirir ki ne olduğuna,
hiç mi hiç anlam veremezsin,
sana doğru gelmektedir sen kaçsan da sana doğru gelmektedir,
biraz direnirsin,
karıncanın bir buğday tanesini yemesine benzer bu olay,
bu karanlıkta nerde kaldı ulan bu ay,
dersin dersin de ne aydan haber var ne de sabah ki güneş o kadar yakın,
bir daha güneşin doğmayacağını bilirsin,
ayında artık kapalı bulutlar arasından dirhem dirhem ışıtacağını bilirsin,
sonra sert rüzgarlar eserde nerde kaldı ulan bu meltemler dersin,
o meltemler ne eser,ne de sesini duyurur,
duyurmaz çünkü umut da vaadetmez bu saatten sonra sıcak bir rüzgar,
donduran poyrazlar içerisinde yürümeye devam edersin,
aslında adım atmaya mecalinde kalmamıştır,
sonrasında ay da kendi izini kaybettirmeye başlar,
başka gemilerde bulutlar arasından görünmeye gitmektedir,
sen ne yaşadıysan onu yaşatmaya programlıdır o ay,
şimdi zifiri karanlıkta kalmışındır,
karanlık yağmurlar yağmaya ve şimşekler çakmaya başlamıştır,
sana isabet edecek bir yıldırım beklersin.
Şiir konseptine uymiyacak ama içimden geleni yazıcam.
Hep para hep para bitmiyor sıkıntı.
Ailenin baskısı sende yaratıyor kasıntı
bu ikinci senem üniversite için.
kafamda saç kalmadı ama peki niçin.
dershane yetmiyordu birde deneme parası
sınıfdaki bi göt yemezmiş bizim gibi baba parası.
senin babanı sikiyim ozaman yüz karası
öyle bir darbe vururum silinmez yarası.
sisteminize sokam daha 18imdeyim.
fakat ruhum nedense 48ine bastı.
diyorum bari kendimi germeyim.
fetoşun dershanesi beni kastı.
vereceğiniz eğitimi penguenler siksin.
bu genç bu baskıyla hangi üniye gitsin.
Şerefsiz dershanesi birde aile baskısı sizin laf ettiğiniz paranıza sıçam. Misliyle geri verecem paranızın amk!
Beyler kusura bakmayın ama harbi yoruldum artık anca bu şekilde dilegetirebilirim derdimi.
Denizin deli dalgaları gibi çarpsanda yüzüme bed sözlerini ,
dönüp arkamı gidemiyorum.
belki seversin diye
günden güne türlü hayallere bürünüyorum.
tek istediğim bir kelime aslında
Seni seviyorum..
gidecegini bilsemde bir gece vakti yalnız ve ansız..
hayasız sevdan rüyalarımı ve düşlerimi peşinde sürüklüyor
sen çevresine ışıklar saçan ay çehrelim,
bir bana geceleri yaşatan dünya kadar karanlık,zalim ve soğuksun
metruk olmaya mahkum yüreğim ezilmeye devam ediyor.
bir sürü yemin bile etmiş olsak ,
taraftarı olunmaz artık bu aşkın biliyorum.
artık yumruğumu bile sıkamam ,
keşke unutacak kadar güçlü olsaydım.
dünya, gücünü yitirilmiş aşklar ve yitenlerden alır.
bu yüzden dünya dönmeye devam etsin diye biteceğiz.
kalmasa tek bir umut bile ufukta
hep bu acemi aşkı özleyeceğiz.
küçük bir tebessüm donup kalmış olsada ağzımın kenarında , çocukluğumdan.
Artık gülmesini bileceğiz..
Seni sevmek,
Bir dava uğruna kurşun yemek gibiydi.
Öylesine acıtan ama tatlı bir tebessüm bırakan.
Seni sevmek,
olmayacak bir şeyi beklemekti.
olmayacağını bile bile umutlanmak gibi.
Seni sevmek,
Gece yalnızlıktan yakılan sigara gibiydi.
Savrulan dumanda hayalini izerlercesine.
Seni sevmek,
Her şeyden öte, tatlı bir gülümsemeydi.
Parlayan güzel gözlerde.
Seni sevmek,
Uçsuz bucaksız bir sonsuzlukta kaybolmak gibiydi.
Tutanacak hiçbir şey yokken hatıralara, gülüşlere, göz yaşlarına ve umutlara tutunurcasına.
