öyle güzel uyuyordum ki uyanmaya kıyamadım

    .
  1. yalnız insanın uykudan uyanamadığı zaman kendi kendine sarf ettiği cümledir. uyandırmaya kıyamayacak bir sevginin özlemini çeken bu insan kendinde aramaktadır ihtiyaç duyduğu şefkati.
    6 ...
  2. 5.
  3. + öyle güzel uyuyordum ki uyanmaya kıyamadım
    + iyi bok yedim, finale de mahmut girsin o zaman!
    3 ...
  4. 8.
  5. Öyle güzel uyuyordum ki, donuma kadar neyim var neyim yoksa almışlar.
    (bkz: ayakta uyumak)
    2 ...
  6. 6.
  7. ziki yetişse kendi dötüne sokacak insandır.
    2 ...
  8. 7.
  9. yalnız bir insanın kurabileceği cümledir. zira eğer yalnız değilse öyle güzel uyuyordun ki uyandırmaya kıyamadım cümlesi alır bu cümlenin yerini. yalnızlık dönemlerinde insan kendisine karşı ayrı bir sevgi ve şefkat besler. o cümlenin bir an önce öyle güzel uyuyordun ki olmasını temenni ederiz.
    1 ...
  10. 1.
  11. 4.
  12. 9.
  13. uykuda dövülesi insan söylemi.
    öyle güzel uyuyomuş da uyanmaya kıyamamışmış gebermeyesice.
    1 ...
  14. 2.
  15. 3.
© 2025 uludağ sözlük