Başıma gelen bir olayı anlatayım.
O zamanlar lise 1'im. Okulumuzun yemekhanesine cam bardak geldi. Neyse ben yemek yedim, sıraya girdim. Tepsiyi vericem. Sol tarafta da bir sürü cam bardak var. Tepeleme. Zamanında vardı ya Behzat Uygur'un programı aynı ondan lan. Neyse sakarlık, ergenlik derken ilk kim bardak kırcak şeyi tabiki de ben oldum. Hem de 3 4 5 sayamadım. Tabi topukladım hemen. işin kötüsü yurtta kalıyorum. Akşam yemeğine inmedim falan, salaklık işte. Ve o akşam yemeğinde cam bardak uygulaması yoktu. Kapalı küçük sulara geçti okul sayemde. Bir de aşçılar dedikodumu yapmış falan. Neyse kimse öğrenmedi ama ben olduğumu...iyi topuklamışsam. Böyle de anımdır. Canım okulum, özledim.
