çok fena kızdım. öyle böyle değil. o zamanlar hayat yormamış beni daha. insanlardan bu kadar tiksinmemişim. eğlenmek de, üzülmek de ayrı güzel. sebepler daha manidar, sonuçlar daha vefakar ve insanlar bu kadar kirlenmemişti daha. öyle bir kızdım ki, sadece tüm erkekler değil, tüm kadınlar da üstüme titredi. bu dünyada tanıdık bildik ne varsa, yorgun gecelerimin düş yangını sabahlarına beni uyandırma telaşına düşmüştü. ama nafile. öyle bir kızdım ki, aşk yorgunu gecelerimde düş sancısı çiçekler büyütemedim. ve çekip gittim yıkıntılarımdan. kızdım. öyle bir kızdım ki, aslında kız değildim. ben sadece kızdım. ama kız değildim. ve öyle bir kızdım ki, aslında o kızdan daha çok kızmıştım. ben kızdıkça onların yüzü kızarmadan kız olmuşluklarına sığındılar. oysa öyle bir kızdım ki, nefretimin cehenneminde kızarmadan kalabilmeleri için kız olmaları imkansızdı. ben kızdım, onlar kızdı; ben kız değildim ama onlar kızmamışlardı.
