en çok güldüğüm karakterdir.zira babasından yediği her tokattan sonra bırakın laaan öldürcem seni diye bağırır ancak babasının yanına vardığında bir tokat daha yer,fakat ergen gencimiz yılmaz,yeni tokatlara yelken açmak üzere oradan zorla uzaklaştırılır.
bu elemanın başka bir kostümü yok mudur arkadaşım! ben bunu anlayamıyorum. hayır, 60'lı yıllar, 70'li yıllar tamam da bu kadar mı sefalet vardı be abicim? saat olmuş gecenin körü, annenin hapisten çıktığı sahnede, bizim eleman koşuyor babam koşuyor, bi bakıyorsunuz üzerinde okul kıyafetleri.
ya dediğim gibi sefaleti diziye tam yansıtıyorlar, ya bu çocuk "ulan her sabah okul var zaten kim giyinecek soyunacak zırt pırt" diyor ya da birileri şu casting'e söylesin kardeşim şu çocuğun içler acısı halini. yeter ulan, bağlamayalım şimdi mete'nin babası ali'ye. *
tanım: evin ergen yaştaki erkek çocuğu olan karakter.
her bölüm babasıyla kavga yapan atarlı semtin giderli çocuğudur. lisedeki müzik öğretmenine aşık olan mete, çok kötü mandolin çalmaktadır. babasının mandolini sırtında kırdığı sahneyle ünlenmiştir.
en şukela repliği:
mete: gel lan buraya gelsene
baba: senin anuna koyacam oğlum (!)
güm, mete is down.
