Keyfe keder ya da çok acıkılan durumlarda yapılması zevkli ve doyurucu eylem. Doldurabildiğiniz kadar ekmek doğruyorsunuz, çorba yok oluyor, çorbalı ekmekler kaplıyor tabağı.
Öğrencilik dönemlerinde gece yapılan hazır çorbalar geliyor aklima, bir de annemin " oğlum çorba kalmadı ki tabağında, üzerine bir kepçe daha koyayım mı" sorusu.
dedemin yaptığı eylem. ekmeği öyle bir doğrar ki çorbaya, artık o mercimek çorbası değil, patlıcan musakka gibi bir şey olmuştur. ekmeğin üzerinde hafiften nem görünür gibi olur, ağza götürene kadar o da donar. küçük torunlar ise dedesinden gördüğü bu eylemi yapmaya çalışırlar iken çorbayı masaya dökerler, sinirlenen torun kaşığı ters tutup şappp diye tabak içindeki nemlenmiş ekmeklere vurur. şapp şapp sesler çıkar, etrafa mercimekler uçar.
çorbanın ekmekle buluştuğu an bu olsa gerek.
çorba adeta betona dönüyor fakat lezzetinden kesinlikle bir şey kaybetmiyor. baktınız aşırı sert oldu çorbanın
üstüne ekleme yaparak sulandırıp katılığı yok ederek kıvamını daha güzel bir hale getiriyorsunuz.
daha iyi doymak için yapılan eylemdir. ama aslında bilmiyorlar ki önce ekmeği boş yiyerek sonra çorbayı içerek de doyulabilir. çorbayı lapa bir şeye dönüştürüyor tadını alamıyorsun sonra.
