okul hayatında hep başarılı öğrencinin iyi notlarına şaşırılmaz, kanıksanır. ama bir kötü not almayagörsün, şaşkınlık diz boyu. "hep en iyisinin yapanın hata yapma hakkı yok" gibi bir yanlış ama yaygın kanı.
çok çaba sarfetmeden başarılı geçen bir öğrencilik hayatı, iyi** bir üniversiteyi kazanıp bitirmek beklentileri tavan yapar ve sonraki büyük adım istenir. bu adım ya onların istediği hayata olacaktır ya da kendi öz benliğinin isteklerinin gerçek olacağı hayata. tabi kendi yolunu çizer insan ama yıllardır genel geçer değerlere göre gurur duyulan insan farklı ve anlaşılmaz ilan edilir. uçlarda yaşama söylemi gelişir. ama tek önemli olan şey herkese herşeye rağmen başarılır, aynada yüzüne sevgiyle bakabilmek, yığının bir parçası olmadan hayallerini gerçekleştirme umudunun peşinden korkusuzca koşmak.
Mütevazi olsa bir dert, olmasa bir dert durumudur. Devamında muhakkak övügüyü hak edecek davranışın daha fazlasını yapmak zorunda olursunuz. Bir de övene karşı bir borçlu hissetme durumu var ki dağlara taşlara.
