zamanın birinde bir ülkede deprem olmuş.. çok sayıda mağdur insanı mağduriyetten kurtarmak ve bunu yaparken de ülkenin ekonomisini bozmamak için büyükler ötv adında bir fikir sunmuşlar.. geçici olarak halkın genelinin alamadığı, genelde gelir düzeyleri yüksek kişilerin aldığı mallardan ekstra para alınması fikri herkesin hoşuna gitmiş sonuçta yardım sever bir halkmış o ülkenin insanları.. gel zaman git zaman bakmışlar ki halk bu işe alışmış en temel mallarda bu kapsama alınmış. 30 yıl önce çamaşır makinası bir lüks iken bugün bir ihtiyaç olduğunu kavrayamayanlar ülkenin %90 ının kullandığı telefona da lüks demişler, milyon dolarlık oyuncaklarada..
depremin yarası sarılmış belki ama bu vesileyle açılan yara hiç bir zaman sarılamamış..aksine gün geçtikçe büyümüş ve büyümüş..ötv ile depremin ilişkisi ise "soran olursa sadece arkadaşız" biçiminde kalmış.
