haktır, mesela adam zaten ölecek ama acı çekiyor bu acıyı sonlandırmak için işlemi hızlandırmayı isteyebilir. burada acı çekmesi önlenir ve bu iyi bir şeydir.
kurtulma şansı varsa zaten oranlayarak bunu bulurlar izin vermezler. sonuçta kimse zevk için insan öldürmüyor. en azında hastane böyle bir şey yoktur herhalde.
--spoiler--
eğer yüksek bir yerde, bir kayanın üzerinde, iki ayağımın sığacağı kadar bir yer verseler ve deseler ki "çevrende okyanuslar, altında uçurumlar, korkunç bir yalnızlık içinde, böylece dikilmeye razı mısın?". bütün samimiyetimle şu cevabı verirdim. "evet razıyım! yeter ki yaşayayım!... ömür boyunca, binlerce yıl ayakta ... dursam bile yaşamaya razıyım...". aman allah'ım! ne yaman bir gerçek!... yaşamak... her şeye rağmen yaşamak arzusu...
--spoiler--
kişisel özgürlükler kapsamındadır. tabi teist ve kaderci anlayış bunu gene dine yorup yahu tanrı öyle istemişse o acıyı çekmek onun kaderi diyecektir ama bu saçma bir mantıktır. sonuçta tanrı senin hasta olup acı çekmeni istiyorsa doktora neden gidiyorsun?
amaç acıyı iyileştirmek, hastalığı gidermek ve düzelmek. eğer bu amaçların hiçbirini taşıyacak bir durum yoksa o halde bu insanın salt acı çekmesini beklemek vicdansızlık olur.
bu kişi kendi acısını dindirmek için başka yol yoksa kendi hayatına son vermeyi seçebilir. bu kişinin zaten sürünerek yaşaması ve daha çok acı çekmesi mantıksız oluyor. adam zaten ölecek.
Bence böyle bir hak olmamalı diye düşündüğüm ölme biçimidir. Sonuçta o kişi ne kadar acı çekerse çeksin canı ancak ve ancak allah alabilir. Bunun aksi o kişinin ölümüne sebebiyet veriyorsanız bu günahtır.
intihar isteği deli gömleği gibi üzerine yapışan ve çok sık olarak sadece rüyasında bu eylemi gerçekleştirebilecek cesareti olan biri olarak türkiye'de bu hakkın olmasını çok isteyenlerdenim..
insana kendisi talep edilmeden verilen yaşama hakkı, insanın, kendi yaşantısına yön vermesini, nerede ve nasıl yaşayacağını belirlemesini ve hayatı içerisindeki daha bir çok kararları almasını içermekteyken bunun dışında bu hakkını kendi iradesiyle sonlandırmasına engeller konmasını saçma buluyorum.Dini açıdan ve hukuki yönden insanın kendi yaşamına son vermesi engellenmeye çalışılmış neredeyse bütün dünyada.Bu aşamada ötenazi uygulamalarını bununla bağdaştırdığımızda ötenazi seçeneğinin bir yönde intihar etme kararının başkalarına yaptırılması isteği evet. ne hasta, ne tıp, ne de herhangi bir yakını bunu uygulatmaya ve uygulamaya sahip değil.acı çekiyor ve başkasına yük oluyorsam ölmeyi tercih ederim.ama bunu bir başkasına yaptırmak onu hayatı boyunca o anı tekrar tekrar yaşamaya mecbur kılmak vicdansızlık.kimseye yapamam ama yapılacak olsa ihtiyaç duyarım.ikilem.
haktır, bir insanın acı çekmeye artık tahammülü kalmadıysa gayet kendi hayatını sonlandırabilir. ulan en basitinden benim ateşim çıktığında bayılacak gibi oluyorum o yüzden hep kendimi yatağa atıyorum ki, hani bayırlarsam da yatağa düşeyim diye. bu kadar acı bile beni hayatta soyutlamaya yetiyor yani ki diğerlerinin çektiği acıyı tahmin bile etmek istemiyorum. çok acı bir şey bu ve ölmek isteyebilir. o acıyı her gün çekmektense buna son verebilir. zevk için insanlar zaten kendi hayatlarına kıymazlar.
4. Evre kanser olan bir insanı günden güne yavaşça acı çekerek vücudunun çürümesini beklemek zorunda bırakmanın, işkenceden farkı yoktur benim gözümde.
yasal olması lazım. sonuçta bazıları acı içinde ölüyor ve bazıları bunu başaramayıp sakat kalıyor. devlet bu hizmeti verirse kişiler o haliyle gidip bir yerden kendini atmaz veya kafasına sıkmaz falan filan. gelir derdini anlatır. tabi biz devlet direk gitsin öldürsün demiyoruz o kişileri oraya çekip onlara tedavi uygulayabilir. sonuçta bu insanlar sikinin keyfine bunları düşünmüyor, arkasında ciddi rahatsızlıklar var. tabi devlet inandırıclığı arttırmak adına öldüre de bilir fakat genelde tedavi eder diye düşünüyorum.
o yüzden bunun bir hak olması lazım, sanki intihar edecek kişi gidip aaa devlet bak yasaklamış hadi ölmeyeyim diyecek. amaç ölecek kişinin temiz şartlarda bunu yapması ve belli yardım alınarak belki hayata döndürülmesi.
insanlar kendini bazen tren raylarına bile atıyor ve feci şekilde can veriyor. kimseye de derdini anlatamıyor, yardım da almıyor. belki parası yok. belki kimsesi yok.
devlet bunu bir hizmet olarak görmeli ve yasal hale getirmeli. inanın bu öldürmekten çok insanları kurtarmaya yarar.
yaşadığımız dünyada bu dünyaya çocuk getirmek istemeyen bireylerin olduğu gerçeği varken, kendi hayatında anlam, amaç her ne derseniz; bulamamış bir insan olamaz mı? her gün bombalar patlarken somurtan insanlar varken, kocaman 7 milyar insan (herhalde 7'dir.) varken nasıl herkesin mutlu olacağı garantilensin ki? dünya adı üstünde cennet değil hepimizi mutlu etmekle yükümlü olsun. ötenazi bir haktır, insanın hayatı hakkında en temiz bir şekilde vermesi gereken bir kararın uygulanmasıdır, intihar dinde yok diyen mollaların elinde olması yazıktır, ve tabii intihar edenler de bu işin cabasıdır. *
uzun lafın kısası; adam kafasına sıksın sekizinci kattan atlasın daha mı iyi lan?!?!
