öğrencilerin her sınavda olduğu gibi bu sınavada sınavdan bir gün öncesinde veya sınav sabahında çalışması eylemi. örnekleri vardır, sınava aile zoruyla giren şahsiyetlerde sık gözükür.
'nasıl olsa daha çok var' diye diye, koca bir sene bi bok yapmamış bünyenin, son 24 saatte 'evet tam zamanı' diyerek, sınavda harikalar yaratması muhtemel olan kişinin düştüğü durum.
+ oğlum sınava altı ay kaldı çalışsana.
+ aman anne çok var daha, hallederiz.
+ oğlum iki ay kaldı sınava daha kapağını açmadın kitabın.
+ tamam anne çalışıcam, yeterli zamanım var.
+ saatini kur sabah yediye yarın sınava geç kalmayalım oğlum.
+ yok ben bi saat uyicam, ders çalışıcam sonra kalkıp.
+ saçmalama oğlum alla alla.
ve sabah sınav saatine kadar idiot gibi kitabın sayfalarına bakan oğlumuz, sınav saati uykuya dalmış ve sınava girememiştir ama oyalama politikasıyla günümüz de gerçek bir siyasetçi olduğuna eminim. **
sınav sistemimizin öğrencilere yüklenmesinin sonucudur. birçok formül vardır ve öğrenci en azından birkaçını, tekrar edebilmek amacıyla bu yola başvurur. kimine faydalı, kimine zararlı olan bir yöntemdir.
hayata en gerçekçi bakıştır. 3 saatlik bir sınav için günleri, ayları heba etmeyi doğru bulmayan kişi eylemidir. zira, bilen bilir ki ne o sınavdaki başarı ile yerleşeceğin üniversitenin adı olacaktır seni sen yapan, ne de bilmem kaçbininci olman...seni sen yapacak olan, içindeki hevesindir, farketmeden yaşadığın mutluluktur ki durup, ruhunda beslediğin tanrı'na sor: "hayat ne olabilir benim için?"
cevaplamasını bekleme, sükût-u hayâl yaşama; bilmiş bir gülümsemeyi yerleştirip yüzüne, rol yap: "evet, hayat budur işte."
hayat kimisinde "öğrenmek", kimisinde "öğretmek"; kimisinde "izlemek", kimisinde "yaşamak"; kimisinde "düşünmek öylece", kimisinde ise "düşünmemek"...
işte burada şekillenecek; burada vereceksin "sınav" diye tabir edip kendini strese sokmana dâhi lüzûm olmayan kararı.
diyelim ki "öğrenmek" hayat senin için...yok böyle bir zevk; bugüne kadar gördüğün her şeyi hoş bir merâk içinde izledin. huşuyla aklına taşıdın. aklın ki kıvrımları, tüm bu bilgileri üzerinde yürütmek için en münasip yollara dönüşmüş. hayır, sen çalışmadın; öğrendin! tanıdın hepsini. annenle babanı tanımanın kaçınılmazlığı biçeminde tanıdın bilgileri. işte bugün, sabahın köründe çalışıyorsan eğer, bunun sebebi senin birçok, korku ve zorunluluk hissine kapılmaya şartlandırılmış, kukla timsaline benzemen değil; ki sabahın köründe, birkaç saat sonra sınava gireceğinin bilincinde olarak çalışman da bunun kanıtı; zirâ, sen sadece o içindeki dayanılmaz bilgi açlığını gidermek için ziyafeti bol bir lokanta arayışındasın ve diğerlerinin sefil bir uykuda olduğu bu vakitte, daha önceden zaten "öğrendiğin" bilgileri zevk-ü sefa içinde gözden geçirmekten başka bir şey yapmıyorsun aslında..."sınav"da başarılar dilemiyorum. çünkü hiçbir sonuç başarı değeri kapsamına girmez. hayatta mutluluklar diliyorum; mutlu olmayı bilmeler. belki de bilgileri gözden geçirmeyi bitirdikten sonra ayrıca zaman kalırsa amelie'yi izlersin.
ve diyelim ki "izlemektir" hayat sana göre...yok böyle bir huzur; bugüne kadar gördüğün tüm şeyleri aynı "öğrenen" insanlar gibi hoş bir merâk ve huşu içinde izledin. belki aklın tüm gördüklerin için uygun kıvrımlara sahip değildi. ne bileyim, bir insanın gözlerini izlemeyi belki de bir çarkın devir sayısını hesaplamaya; bir yağmurun yağışını izlemeyi, belki sülfürük asit çözeltisinin çözünürlüğünü hesaplamaya tercih edersin, veyahut; gözkapaklarını indirip aslında gözlerini kapatmadan gözkapaklarını izlemeyi, herhalde gözün tabakalarını tuzsuz gibi renksiz, bayatlamış ve kurumuş gibi garip bir soğuk, saflığı gitmiş gri bir kağıttan okumaya yeğlersin. öyleyse senin için öss'yi kazanıp(?) herhangi bir üniversiteye yerleşmek çok mühim değildir. bir yaşam deneyimi olarak eğlencelidir yine de: bunca vakit etrafında kimi sınav stresini alênen yaşayan, kimi yaşadığı hâlde belli etmeyen; kimi yaşayıp yaşamadığı belli olmayan umarlı umarsız birçok kişi gözlemişsindir. notlar tutmuş olma ihtimâlin de vardır, küçük kağıtlara kısa notlar; ileride yanına alacağın iki çift kotu değiştirip değiştirip giyerken çıkardığın kotun arka cebinden giymekte olduğununkine yerleştireceğin ve arasıra, bir şeyler estikçe, hüzünlü veyahut mesût bir hâlvet içinde açıp okuyacağın kısa notlar...sanki gelecekteki sen busun...üniversiteye gidip gitmemen meçhûl; ki meçhûliyet teselliye muhtaç aileni daha fazla müteessir kılamamana sebep olan geçici vicdân fırtınalarına yakalanman. merâk etme, geçici, dediğim gibi. günü geldiğinde bad-ı nefesin seni bu fırtınanın içinden tereyağından kıl çeker gibi çıkaracak ve uçan halının üzerindeymişsincesine karşıdan gelen kardeş rüzgârlara yüzünü yalatacak. huzurun başlangıcı bu. bu sabah. aklın o rüzgârda. aslında sen şimdi öss'ye çalışmıyor, lise boyunca tuttuğun notlara bakıyorsun!
Ben çalışmıştım. Edebiyat-coğrafya sınavı öncesi yazar-eserlere, matematik- geommetri öncesi de ters dönüşüm formüllerine bakmıştım kahvaltıda. Gerçekten işe yarıyor.
