yolda yürürken önünde olan kişiyi geçme istediğidr...*
sözlük napcağımı bilemiyorum akıl ver bana...önümde yürüyen kişileri geçme isteğiyle yanıp tutuşuyorum sürekli...gideceğim yerleri sırf önümde birileri var diye kaçırıyorum daha sonra diğer sokaktan geri dönerek -ıssız olması koşuluyla- gidecğim yere varıyorum... nasıl bir illettir kurtulamadım , hep bir hırs hep bir (bkz: tabakhaneye bok yetiştirme) durumu içerisindeyim...hayır bakıyorum sürekli arkamdan kovalayan da yok.annem erken doğumsun sen ondan diyor ama bu kadar kolay bir sebebe bağlamak istemiyor daha derinlerde bişi var... (bkz: kurt mu var lan)
şoförlükte uzun yola çıkması tehlikeli insanların yapacağı eylem.. evet bende bunların içindeyim.. ufakken bende bi 'sollama' isteği doğmuştu. önümde yürüyenleri araba kullanır edasıyla birer birer geçip, riskli hamleler yapardım.. ara sıra makas atardım, korna bile çaldığım oluyodu lan! 3 den 2 ye bile atıyodum, o derece..
aradan 15 yıl geçti, şimdilerde normal insana döndüm böyle bir takıntım yok. ama trafikte hala sollama isteği var, bazen önümde ki kamyonu 'yaşlı teyze' olarak görmüyorum değil yani.
evet cocukken cok yapardım bunu.ama bi güne kadar.
yine yolda yürüyorum.önümde orta yaşlı bi bayan ama nasıl yürüyor.dedim geçiçem bu ablayı.bir atak iki atak yok arkadaş yok geçemiyorum.ardından biraz daha denedim. ablam anlamıs meğer durdu yüzüme bakıp gülümsedi.geç hadi geç... ben mort...
