ilkokulun vazgeçilmez oyunlarından biridir. ben ilkokuldayken 4 arkadaş kolkola girer önümüze gelene bin tekme diye dolaşıp dururduk taa ki önümüze çok güçlü biri veya bir öğretmen çıkana kadar. sonrası malum. bu oyundan genelde hepimiz dayak yiyerek ayrılırdık nedense. ilkokulun verdiği heyecanla hiç bıkmaz, her teneffüs bu oyunu oynardık. bir de bunun kızlar için tehlikeli olan versiyonun vardı. onun için (bkz: önümüze gelen bir pandik)*
ilkokul sıralarında bütün bir koridoru enine boşluk kalmayacak şekilde 7 arkadaş kol kola kenetlenmek suretiyle kaplayıp bir uçtan diğerine gidip geldiğimiz, herkesin sınıflarına girmesini sağladığımız, bir nevi nöbetçi öğretmene yardımcı olma çabasıydı. ulvi bir amaç taşıyordu aslında. ben şimdi anlıyorum tabi bunu.
yalnız bu sloganla yola çıkan güruhun önüne kimse gelmez,gelemez..avsız kalan hizip ise milletin önüne çıkmaya çalışır ki oyun formatına aykırı olduğunu düşünüyorum bu durumun..pek vahşice..
ilkokul dönemimizde en sağlam arkadaşlarımızla omuz omuza vererek okul bahçesinde turladığımız o dönemler oyuna verdiğimiz isim. hatta 1000 tekme 1000 yumruk diye de değiştirilebilir tabi.
ilkokul yıllarında bir kaç kişinin birbirlerinin kollarına girerek yürümesi ve önlerine çıkan herkese tekme atmaları şeklinde vuku bulan oyundur. Gayet eğlencelidir, hatta özellikle işyerinde uygulanması hayali bile güzeldir.
amaçları hiç taviz vermeden yürümek olan, önlerine geleni tekmeyle savuracaklarını ve bu yolla eğleneceklerini samimi bi şekilde söyleyen kol kola girmiş zararsız çocuk grubunun sarfettiği melodili söz.
