bir keresinde bu oyunun dozunu fazla kaçırıp arkadaşımızı cama yaslayıp camı kırmıştık, aramızda günah keçisi arıyorduk ama bir türlü vicdanımız elvermedi. bütün sınıf "ben yaptım!" diye diye birlik ve bütünlük sağlamıştık. en çok tekmeyi atan arkadaşın babası da camcıydı amk. ama ben hiçbir zaman şiddetli tekme atmazdım lan. sırf eksik kalmasın diye hafif sağ yanaktan yumuşak bir dokunduruş yapardım. ama o iyiliği yaptığım arkadaşlarım bana resmen tepik atarlardı. güzeldi be.
söylemindeki melodik kıvam bizi bu oyuna dahada bağlamıştı.
1. ve 2. sınıftayken 3 4 arkadas kol kola girer çığıra çığıra ve tekme savura savura okul bahçesinden ilerlerdik.
büyüyünce birilerinin omzuna, kafasına, gözüne basarak yükselmeyi öğrenmek için küçükken yapılan masum aktivite, level 1 yani.
ne sadist oyundu lan bu. bir büyük de çıkıp demedi, cocugum adam gibi oyun oynayın diye. cık cık cık..
