hayatım boyunca yaşamak istediğim ve hislerime tercüman olan emre aydın şiiri.
"Nasıl olacak biliyor musun
iki bin bilmem kaçın, bilmem ne ayında
istiklal'den geçeceğim
ilk sapağın başında sen duracaksın
Yanında dört kişi olacak; üçü erkek, biri kadın
Erkeklerden biri sevgilin
Belki kocan, büyük ihtimalle (kocan)
Önünüzden geçeceğim dibinizden
Sen beni görmeyeceksin
Kocanı öldürmem gerekecek
Seni de öldürmem gerekecek
Hiç kimseyi öldürmeyeceğim
Ama önünüzden geçeceğim, dibinizden
Sen beni görmeyeceksin
Nasıl olacak biliyor musun
Kıyafetini sevmeyeceğim yine
Yanındakileri hiç sevmeyeceğim
Her taşın altından acı çıkacak
Sen çıkacaksın, hatta kocan çıkacak
Hakkın yok buna ama, böyle olacak
Sen beni görmeyeceksin, kocan görecek
Sana bir şey söylemeyecek
Nasıl olacak biliyor musun
Çok kötü olacak
Başım yerlere düşecek."
