bir söz vardı sanırım..."yüzü güzel olana 40 günde doyarsın, kalbi güzel olana 40 yılda doyamazsın" gibi.
bu söz m.ö. 350-250 arası döneme aittir. artık günümüzde kalp denen kavramın hiçbir önemi yok. önemi var diyen insan kendini kandırır. tüm önem artık maddeye verildiği için, bir insanın kalbinden daha çok, bedeni değer görüyor artık.
Doğru ve haklı tespittir.
"Parana güvenme, bir kıvılcım yeter
Güzelliğine güvenme, bir sivilce yeter"
demiş atalarımız.
iç güzellik ve erdem bakidir.
Hayatı, güzel olmaktan ziyade, hayatı, güzelleştirecek insanlarla geçirmek en doğru davranıştır.
ikisi bir arada olursa şahane olur tabii ki!
içten bir bi Sttir git dediğim muhabbet,hayır işin trajik kısmı on dakika geçtikten sonra iç güzellik muhabbeti yapan şahısın kendisiyle tezat düşünceler beyan etmesi.hayır madem söyledin la az bekle içinde tut açık verme bir süre.
Bunu ancak sevmeyi bilen fedakar bir insan söyler ve uygular.Çünkü bir dakika içinde bile başına gelen bir talihsizlik güzelliğinden eser bırakmaz.işte o zaman gerçek sevgi ortaya çıkar.
Artık cep olarak değişen durumdur. Para olunca hiçbir şeye bakmıyorlar sağolsunlar... Para o kadar mı kör ediyor gözlerini ? Yazık ne hale gelmişiz gülsek mi ağlasak mı??
doğru bi sözdür. dış güzelliğe iki gün de alışırsın ve seni rahatsız eden bütün herşey "iç" ten kaynaklanır. hele evlenme durumlarında çok ön plana çıkar bu. fıstık gibi kadın sana her şekil işkence yapıyorsa, öyle fazla çekmezsin sen onu..."sikerim lan senin memelerini, şeyini şunu bunu" der" bikaç hafta sonra eline çıkış belgesini tutuşturursun.
o acayip ünlü çok seksi kadınlar adamlar evleniyo, bikaç hafta sonra da ayrılıyo, hiç sordun mu kendine " aga bu niye böyledir?"...bence bi sor. yanıtı enterasan olabilir.
bu lafı her zaman sevmişimdir ama hiç bir zaman inanmamışımdır. ya da direk erkeklerin üstüne bok atarak'böyle düşünen bir delikanlı yokkkiieiee' diye de bilirim.
