insan bu ulkede kendini kotu hissediyor. yol tenha. onunuzde bi kiz kiritarak telefonda konusarak gidiyor.
siz onu gecmek istiyorsunuz.
sanki onu takip ediyormussunuz gibi anlasilmasin.
onun poposuna bakiyo gibi olmasin diye.
gece geç saatte karanlık ve tenha bir yolda başa gelendir. öyle bir ülke ve öyle bir dünyada yaşıyoruz ki başka bir insanın arkasından giderken rahatsız etmekten , korkutmaktan çekiniyoruz. aynı zamanda yanından geçerken ters tarafa bakma zorunluluğudur.
Kız da takip ettiğini düşünürse salak bir hal alır. Sen onu geçmek için hızlanırsın sonra o takip ettiğini düşünerek daha çok hızlanır. O hızlanınca geçmek için sen daha çok hızlanırsın. Kız koşmaya başlar, geçmek için sen de koşmaya başlarsın. Kız depara kalkar, sen yardırırsın. Az önce yürürken kendini amaçsız bi şekilde koşarken bulursun.
önce yana doğru mesafe açılmalıdır. yoksa kız daha bir tırsabilir. ben bizzat bu tekniği uygularım. önce kenara açılırım sonrasında yardırıp geçerim. zaten takıntım vardır. biri önümde yürüyorsa illa ki geçmem lazım.
sahsimda her zaman var olandir. hani zaten derdim kadinin gotuyle degil. ben rahatsiz oluyorum. o kadini strese sokmaktan, 'acaba sapik mi?' 'acaba tacizci mi?' algisi yaratmamak adina geciyorum her seferinde. ha noluyo sonra? sagda solda yine sapik sifati yiyoruz. yapacak birsey yok. sistem oturmus bi kere. bu ulkede erkek olmak hakkaten zor lan. dusunsenize; yolda giden hicbi kadina bakmadiginiz, onu bastan asagi suzmediginiz, laf atmadiginiz halde her hareketinizde sapik damgasi yediginizi... cildirirsiniz...
gerci turkiyede bunlar normal ya. baksana adamlar damacanaya tecavuz ediyor. bi iki iyi insani kim gorur ki zaten...
