kız erkek ayrımı olmayan durumdur.
insanoğlu nankör, insanoğlu doyumsuz. ne yaparsan yap, ağzınla kuş da tutsan bir yerden sonra yaranamıyorsun kimseye. doymuş oluyor çünkü. sevgin bile yetmiyor ona. "yettin bana git artık" oluyorsun. o sözler, o yeminler unutuluyor. vicdanları rahat bir de hayat kuruyorlar kendilerine. sen öylece bırakıldığınla kalıyorsun. allaha havale ediyorsun çoğu zaman. elden ne gelir ki zaten? yaşattıklarını yaşasınlar.
sen benim için en özel insansın der. annesine bahseder. beyaz güller gönderir. sen o bunları yaparken olmayacağını bildiğin için kendini frenlersin ama bi bakarsın her saniyen onunla dolmuştur. sabahlara kadar mesajlaşırsın. seni kendi kurduğu hayallere dahil eder. beraber sivasın gemerek ilçesine gitmeye bile razısınızdır. sonra sonraa...
şakaydı onlar der.
şakadan hiç anlamıyormuşum. onu anlarsınız.
Kendi buldu yazdı. Benimle arkadaş oldu. Hergün sabaha kadar konuşmaya başladık. Konuşucak paylaşacak çok ortak noktamız vardı. Buluşalım illa dedi buluştuk. Buluştuktan sonra konuşma kesildi. Üzüldüm. Bir iki ay sonra tekrar konuşmaya başladık. Eskisinden daha yakın olduk. Beni ortamına soktu en yakın arkadaşlarıyla tanıştırdı. Hergün beraberdik. Arkadaşları arabada bana ön koltuğu, oturduğumuz mekanda şahsın yanını verdiler. Beni önemsediğini söyledi. Bir hafta sürdü. Sonra benden uzaklaşmaya başladı. ilk önce dışarıya bensiz çıkmaya başladı. Sonra iletişimimiz tekdüzeleşti. Artık sohbet etmiyorduk. Bilgi alışverişi yoktu. Ben aşık oldum. Kötü bir tartışma sonucu iletişimimiz koptu. Ağladım. Hergün ağladım. Sonra geri döndü konuşmaya başladı. Sakin kafayla düşündüm. Konuştum. Hoşlandığımı söyledim. Üzüntüm geçmişti. Konuşmadığımız sürede kafamı toparlamıştım ki verdiği tepki beni dahada çok sarsana dek. Ben sana o gözle hiç bakmadım dedi. Seninde benden hoşlandığına hiç ihtimal vermedim dedi. Evet bunu dedi.
Deneyip başaramadığım ilişkilerim oldu. Ama bu son yaşadığım olay bütün özgüvenimi, hayat enerjimi bitirdi resmen. O ki bütün insanlara yardımcı olmaya çalışan, insan ayırt etmeyen, mantık kralı erkek benim gibi bir kızın kalbini paramparça yaptı. Bana kızdığında "ben sevdiğime kızarım!" Demiştin ya.. Hani nerde be o sevgi. "Ben seni önemsemesem bu konuşmaların hiçbiri yaşanmaz" demiştin ya.. Hani be şerefsiz nerde benim göz yaşlarımın hesabı? Kafalarımız farklı çalışıyomuş. Ne güzel bahane be. Ben bu bahaneye oturur bir daha ağlarım. Malesef bunların hesabını senden soramayacak kadar gururluyum işte. Keşke bunları okuyabilsen çünkü sana sorulcak sorularım bitmedi.. Niye be ata? Neden vazgeçtin? Benden hoşlanıyosan bu benim hatam sana hissettirmemem gerekirdi" dedin ya.. Bikere daha bittim. Yıkıldım. Sarsıldım. Ortaya saf, temiz bi sevgi çıkmış ister karşılıklı, ister karşılıksız. Ama bu hata. Hata.
Sonumuzun mutlu bitmiyceğini zaten biliyodum da benim biticeğimi bilmiyodum..
Bana bunu yapan kıza etmediğim beddua kalmadı. Elimden gelse ağzını burnunu parçalayıp hastanelik etcem ama yapamıyorum. Ettiğim bedduaların karşılığını görmek, dövülmekten beter olmuş bir şekilde sürüneceği günleri hayalleyip beklemekten başka yapacak bir şey yok maalesef.
büyük beddua almanıza sebep olacaktır. allah ananızı babanızı üzdüğünüz bu garibanın gazabından bedduasından korusun ama bunu yapan da her türlü kötülüğü hak eder.
Ülkemizde çokça yaşanan bir durumdur bu ;
- Seni çok seviyorum hiç bırakmıcam.
( 2 hafta sonra )
- Ayrıldık .
- Hani hiç bırakmıcaktın amk.
işte o zaman kızın tek cevabı
- ( Görüldü ).
