ülke gerçeği...
türkiye gerçeği...
ne kahramanlar gördü bu topraklar, ne aslanlar! çoğu hayatları pahasına savundu ay yıldızı, bir karış toprak için ölüme gözü kapalı yürüdüler. ama hepsi sonunda ya sürgün yedi, ya parmaklılar ardında çürüdü, ya da hakettiğini göremeden yitip gitti... hiç bir iyilik cezasız kalmazdı çünkü...
ve yıllar sonra ülke, "önce hain sonra kahraman" olanların eline düşecekti. kimse sesini çıkaramayacak, çıkaranlar susturulacaktı...
ama hainlerin bilmesi gereken bir şey var, susturduklarınız buz dağının sadece görünen kısmı..!
nasıl bir milletiz biz, kendimden utanıyorum. adam bizi düşmanlardan korumuş vakti zamanında. o olmasaydı eğer ben olmayacaktım belkide. bu sebepten ötürü de, pek tabii ebemizi belleme hakkını elde etmiş. nasıl yargılarız biz böyle bir cengaveri. adamı cumhurbaşkanı yapmadığımız gibi bir de yargılıyoruz. nasıl bir memleket burası. çok utanıyorum çoooook..
(bkz: kahramanlara hak ettiği değeri veren bir ülke istiyorum)
not: bu soy, bir değil binlerce kahraman yetiştirmiştir ve hiç bir kahraman bu kahramanlığını zerre karşılık bekleyerek yapmamıştır. vakti zamanında onbaşı seyit'i ödüllendirmek isteyen bu devlete seyit onbaşı'nın verdiği cevap vatan sağ olsun başka bir şey istememdir.
yılmaz özdil'in desteksizce saçmaladığı yazıdır. insanları hayatları boyunca yaptıkları tek eyleme göre mi değerlendireceğiz. sen geçen sınavda beni çalıştırmıştın, şimdi anamı sikiyorsun ama olsun, çünkü sen beni çalıştırmış ultra mega bir kahramansın mı diyeceğiz? eğer öyle diyeceksek hangi haraketlerini referans alacağız? yaptığı en etkili olanını mı? çok süper bi pederdi arada oğlan çocuklarını taciz ederdi ama olsun çok süper bi pederdi mi diyeceğiz? insanın bir kere kahramanca, doğru bir şey yapması yaptığı her şeyi doğru kılar mı? dahası bahsi geçen olayda yapılan eylem kahramanlık mıdır*? dahası herhangi bir suçla yargılanıp beraat etse bu insanı hain mi yapar*? varsayalım ki bahsi geçen eylem sabit, bu eylem suç mudur, eğer suçsa hangi şartlarda suçtur**?
ancak ve ancak
tek başına ele aldığımızda devletin bireylere yapıştırmaktan çekinmediği yaftadır. politik çıkarlarına göre devlet insanı yaptığı eylemden kahraman da ilan edebilir ve ya gene aynı eylemden hain de ilan edebilir. bahsi geçen yazıda kıbrısa yüzerek giren bir grup askerin aldığı istihbarat yanlış çıksa ve rumlar onları yakalasaydı, devlet bu askerler emir almadan haraket etmiş bize verin yargılayıp hapse atalım der, savaş çıkarmaya çalışan provakatör vatan hainleri olarak ilan ederdi onları; askerlerin oraya giderkenki amaç ve devlete bağlılıklarında hiç bir değişikilik olmasa da. ve ya bir başka örnek olarak (bkz: yeşil). yani sizin mantaliteniz, devlete bağlılığınız, askere gitmişliğiniz, devlet adına gönüllü hizmetleriniz birer hiçtir. devlet sizi ne şekilde kullanırsa daha güçlü olacağını düşünüp ona göre sizi yaftalar. toplumun devlete olan güvenini sağlamlaştırmak adına ve ya dış güçlerle olan dengeleri korumak adına bir kahraman da olabilirsiniz bir hain de sizin bireysel değerlendirmenizi yapmaz o. kim demişti hatırlamıyorum şimdi ama şöyle bir söz işitmiştim zamanında biz devleti severiz iş ki devlet bizi sevsin.
ha bi yandan da devletin bu yaptığı kalleşlik ikiyüzlülük müdür hayır değildir. Aslında doğru olandır. Devlet bireysel ödüllendirme ve ya cezalandırma mekanizması değildir ki. toplumun iyihal'inin en yüksek seviyede tutmak görevinde bir oluşumdur bu amaç için de bireylere ve hatta küçük gruplara yapılan haksızlıklar göze alınabilir genelin yararına olacaksa.
Önceki kahramanlığıyle ilgili eğer ödüllendirilmediyse, ayıp etmiş bu millet kahramanına denilebilecek olay. Şimdi eğer hainse ve cezası verilmezse, ayıp edilir bu millete denilebilecek olay.
