http://video.uludagsozluk...3%BCr-dedi%C4%9Fin-61583/
yine yeniden ağlatan.
emine teyzeyi ne zaman dinlesem ne zaman şükür dese ağlıyorum.
şimdi nerede, yaşıyor mu merak ediyorum.
umarım birileri yardım etmiştir.
yaşlı büyüklerimizin ömürlerinden bazı kesitlerini ve yaşamın geri kalanından beklentilerini duygu yükü ile anlattıkları insan belgeseli.
--spoiler--
Yıllar ne çabuk geçti o günler arasından
Bir tel saç onun kaldı bütün hâtırâsından
Hâlâ duyarım bin sızı ben her yarasından
Bir tel saç onun kaldı bütün hâtırâsından
--spoiler--
elleri yüzleri buruş buruş ama buram buram deneyim buram buram yaşanmışlık kokan ak saçlı ihtiyarları izlerken istisnasız her seferinde gözlerimi nemlendiren, bazen sicim gibi yaşlar akıtan ve o gözyaşının arasında bazen hafifçe tebessüm ettiren, trt'nin en beğendiğim belgesellerinden biri.
yayınlanan en iyi programlar arasındadır. her zaman yaşlılardan birşeyler öğrenebilir insan.
geçen programlardan birinde 50 yıl aynı yastığa baş koyup, 11 yıl önce hayat arkadaşını kaybeden amcanın, eşini anlatırken hala gözlerinin dolabilmesi duygulandırır. şimdiki nesil iki gün sonra birini bulur hayatına devam eder değil mi?
izleyin, izlettirin.
trt Haber de yayınlanan program. Böyle enfes programlara denk geldikçe mutlu oluyorum. Sırf şu arada çalan eski türküleri için dahi izlenmeye değerdir.
öyle bir program ki insan bu sıfatlara baktıkça içi yumuşuyor, merhametle doluyor.Bir yandan da küfrediyor tabi. Bir çoğunun ne evladı ne torunu var. Yani aslında varlar ama benlik heveslerinden, 'yaşam mücadelesinden'(!) kaldırıp başlarını analarına, atalarına bakamıyorlar. Kimisi daha beter. Hala hayatta oldukları için şükredeceklerine, allahın en büyük nimetlerine yüz çevirmişler bile bile. Ömür dediğin öyle kolay bitmiyor. insan on yıllarca emek veriyor, pare pare olana dek çalışıyor, sabrediyor, direniyor da en büyük acıların sebepleri yine evlatlar oluyor. Yaşlı gözlerin yaşını silen yine buruşmuş eller oluyor.
