çöp torbasını yırtıp sol dizimin arkasını kesen camın bıraktığı yara izi bir de basketbol oynarken düşmem sonucu oluşan yaraya bir hafta boyunca hergün pansuman yapan sağlık personelinin bıraktığı iz.
korkunç kar adamı yeti'nin vücudumda bıraktığı izler ömür boyu silinmeyecek. elalem o gerçek mi değil mi? tartışsın hala.
bende onun canını yaktım gerçi! yumruk attım, elim burun deliğinden içeri girdi. ben bölgeyi terkederken hala bağırıyordu. canı çok yanmış olmalı. altı ay sonra nepal maslahatgüzarımız aramıştı, yeti " gelsin elini öpeyim " demiş. gitmedim tabi.
öldürmediyse her türlü kurşun, bıçak yarası, eski klasik ameliyat tekniğiyle yapılan her türlü yara - yeni lazerli ameliyatlarda bazen yaranın tamamen kapandığına şahit olduğumuzdan- hayat boyu vücutta iz bırakırlar.
bir de bilimum çeşit yanık izi kapanmaz. kadının teki var burada kazada araba alev almış yüzü yanmış, kadının yüzüne deri nakli yapmışlar, ama gene de 100 metreden kadının operasyon geçirdiği belli oluyor.
sezaryen operasyonundan kalan ipincecik 10 cm'lik iz. taşımakla gurur duyulan, vücutta belirdiğinde bir daha hayatınızın asla ondan önceki gibi olmayacağını bildiğiniz, sizi büyüten, olgunlaştıran, biraz bencilleştiren ama daima mutlu eden iz.
alnımın sağında saçımla birleşen doğum lekesi ve de alnımın sol tarafındaki çoğu saçın içinde, gerisi de saçımın altında kalan kulağıma kadar uzanan neşter izi.
ilk etek tıraşını yapacak olmanın verdiği özgüvensizlik ve tecrübesizlikle cinsel organın az yan tarafının cart diye çizilmesiyle oluşan yara bere çızık her neyse... vallahi kaç yıl önce oldu bilmem ama uzun yıllar boyu benimle olacak sanırım.
ilkokulda suursuzca kostururken dusup cenemi yarmistim. 5 dikisim oldu anisina.
Bir de ustune doktor bir hafta konusmazsan iz kalmaz demisti. Olmadi tabii ki susamadim.
Simdi cenemi seftali haline getirince belli olan bir izim var.
(bkz: bu da boyle bir animizdi)
kardeşime daha 10 yaşlarındayken kızıp onun oyuncak bebek yatağını kesmek istemiştim. sağlıkçı bir babam olduğu için evde neşter ve ameliyat bıçapı vardı. hani altı bombeli olan bıçar var ya tırnak makası boyutunda. onlardan. yemekten erken kalktım. gittim odaya. aldım yatağı. bıçakla keseyim dedim. tam keserken plastik yataktan bir kaydı bıçak. şak ! sol baş parmağımı yukarıdan aşağıya doğru kesti. annem geldiğinde halı kan deryası olmuştu. sordu ne oldu diye. ağlayarak 'ben kesmedim' dedim. mallığa bak amk.
neyse işte pmyo yani polisliğe başvurdum o iz yüzünden kabul edilmedim. hala da elimde. bi ömür gidecek gibi. çünkü ilk günkü gibi amk lekesi.
emre aydın: bin bıçak var sırtımda
- izleri de geçmez abi onların. bir tane on tane de değil ki yahu. yaşaman ibrahim tatlıses in yaşaması gibi bir mucize. bin tane bıçak yahu.
emre aydın: duygusal ortamın hamına koydun.
