darbenin çok daha ağır sonuçlar getirmesini engelleyen iki kahramandan biridir. yıllarca unutulmamalıdır. üniversite, okul, köprü, havaalanı vs yerlere ismi verilmeli, nesiller boyu hatırlanması sağlanmalıdır
özel kuvvetler komutanlığını ele geçirmeye çalışan darbeci general semih terziyi 20 kişinin arasında tek atışta alnının ortasından vuran şehidimiz. sembol isimlerden birisidir, ayrıntı anlatım;
Darbeci (Tuğgeneral) Semih Terzi adlı general içeriden 20-30 kişilik bir grupla ÖKK karargâhına giderek el koymaya çalışıyor. Niye özel kuvvetler karargahını ele geçirmeye çalışıyor. Çünkü bu sayede kendilerine yapılacak bütün nitelikli operasyonların önüne geçmiş olacak. Zekai Komutan'ın odasına giderek, emir astsubayına, "Bundan sonra ben komutanım, bütün emirleri ben vereceğim." diyor. Bu arada yanında adamları var. Zekai Paşa'nın emir astsubayı tereddütsüz silahı çekip darbeci generali alnının ortasından vuruyor. Diğerleri de onu şehit ediyorlar. Burada bitmiyor olay. Arkasından Özel Kuvvetler Komutanı, güvendiği subay ve astsubaylarla birlikte sağdan soldan birliklerden buldukları silahlarla birliğe sızıp bu 20 kişiyle çatışmaya giriyorlar. Tekrar emir komutayı alıp daha sonra yapılacak bütün operasyonları planlıyorlar.
rahmetli ömer halisdemir'in özel harekat dairesini teslim almaya gelen darbeci generali, öldürüleceğini bile bile beylik tabancasını çekip tereddütsüz alnının ortasından vurması, darbe girişimini ilk akamete uğratan olaydır.
özel kuvvetler komutanlığını ele geçirmeye gelen 20 şerefsiz köpekle tek başına silahlı çatışmaya girmiş ve başlarındaki orospu çocuğunu alnının ortasından vurmuş kahraman, yigit asker. mermisi bitincede köpekler tarafından şehit edilmiştir.
bir hiç uğruna diyen andavallara cevabım olsun.. adamın hayatı pahasına koruduğu kişi özel kuvvetler komutanıdır... bunun için yemin etmiştir.. bunun için eğitim almış.. bunun için şehadet şerbetini içmiştir.. hiçte boşuna değildir..
asker gibi askerdir. cennete gideceğine inananlar bile ölümden korkar diye bir söz duymuştum. bu kahraman abimiz o gece silahını bıraksaydı kendisine hiçbirşey olmazdı. ama böylesine bir ülkede yaşamaktansa ailesinin ve milletinin selameti için ölmeyi tercih etti. unutulmaması gereken bir kahramanlık örneği.
